Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Werd u die angst niet ruimschoots betaald, en kunt gij niet op een nog ruimere belooning rekenen, wanneer gij thans uw vroegere voogdijschap herneemt?" "Ja wat die belooning aangaat," bromde de waardin: "die was, bij mijne ziel! karig genoeg. Wat zeggen die weinige kronen!
Ja, de schipper had z'n vuurtuig geborgen waar zulks te doen gebruikelyk is. Hy dampte deftig en dapper, en reeds had-i aan Jansen verzekerd dat het vandaag mooi weer was. Toch blyf ik beweren dat de schuit nog geen volle tien minuten gevaren had. Zóólang nog maar was de waardin woedend geweest.
Adelgonde schudde ongeloovig het hoofd. "Maar gij?" zeide zij, de waardin weder vragend beschouwende: "Wie zijt gij?" "Wie ik ben?" hervatte vrouw Barbara: "Wel, wie ben ik anders dan uwe moeder. Kunt gij het dan aan uw hartje niet voelen dat gij uw eerste voedsel aan mijne borst genoten hebt?
Hebt gij nog eenige bevelen voor mij? anders beveel ik u der bescherming onzer Lieve Vrouwe aan, en wensch u wel te rusten." "Rust wel, eerwaarde vader!" zeide Madzy: "en ontvang mijn hartelijken dank voor uw trouwe zorgen." De monnik vertrok en liet de Jonkvrouw alleen met de waardin, welke haar het avondeten bracht.
Midden in het bosch, dicht bij eene diepte, komen, zeven wegen bijeen. Daar vinden wij twee eenvoudige gebouwen: eene herberg, la Capelette, en een kapelleken, waarin een eenvoudig kruisbeeld hangt. De waard en de waardin zijn struische menschen; men zou zeggen dat de berglucht, bezwangerd met den geur der sparren, weldadig op hen werkt.
Den barbier kwam dit plan zoo goed voor, dat hij terstond op de uitvoering er van aandrong. Zij verzochten dus van de waardin een vrouwenkleed en een hoofdkap met toereikend dichten sluier ter leen en werden aan een en ander volgens hun wensch geholpen. De barbier echter maakte zich een ontzettenden baard van een roodbruinen ossestaart, waarin hij gewoonlijk zijn kam placht te steken.
"Hij mij tot zijn vrouw nemen!" riep de waardin: "Maaike Jaspersz laat zich niet zoo nemen: ik wou nog liever, dan dat ik zoo'n apenbakkes in mijn slaapkamer zag en mijn zuur verdiend penningske door zijn keelgat wandelen. Hij moest maar liever eens denken, hoe hij bij mij in 't krijt staat, en wachten tot hij mij betalen kan, eer hij zooveel praats had.
Ze had dikke armen. "Ik geloof," zei Johan vriendelijk, "dat die regen van den heelen dag niet meer ophoudt." "'t Zou wel kunnen," zei de waardin, "de barometer zakt." "Ja, 't is ook 't seizoen," hernam Johan. De waardin reikte hem den tooghanddoek over en meesmuilde: "Ge zijt een beetje vuil over uw voorhoofd." "Ikke?"
Dan haast hij zich weg in de richting waar de waardin van vertelde, komt weer bij een vriendelike waard en waardin, zijn eigenaardige jeugdige schoonheid wekt aller medelijden en welwillendheid, en ten slotte komt hij werkelik te Babylon, waar zij in de »vrouwentoren" van de admiraal zit.
Die "moeder" was doodeenvoudig daargekomen om 'n aandeel te vorderen in 't reeds genotene, en vooral om 'n aandeel te bedingen in de toekomstige winst. Het toegeschoten publiek was verontwaardigd, of toonde zich zoo, en verdeelde de uiting van z'n misnoegen vry gelyk tusschen de moeder en de waardin. Deze beiden aan 't kyven!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek