Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 augustus 2025
Daaraan hebben de sterren niet gedacht; zij meenen, dat alles, wat licht geeft, een waskaars in zich heeft. Maar ik ben nu moe en zal wat gaan liggen!» En hij ging terstond liggen. «Och hemel! Waskaarsen!» zei de lantaarn. «Die heb ik tot hiertoe niet gehad, en die zal ik in het vervolg ook wel niet krijgen. Als ik maar niet in een anderen vorm gegoten word!»
De illusie van mijn Vader, als zijn dochtertje dan toch absoluut iets worden wil en zich nuttig wil maken voor anderen, is dat ik eens directrice word eener meisjeskostschool; ook van mijne vrienden is dat eene illusie. En gij, Stella, wat wenscht ge voor mij? Welken weg zoudt gij gaarne door mij ingeslagen zien?
Door een slag met deezen knods, waar aan dikwils een puntige steen word vast gemaakt, slaat men iemand de herssens in. De Indianen van Guiana snyden dikwils op hun apoutou beeldspraakige vertooningen, en het getal der vyanden, welken zy gedood hebben.
Mijn geld hebben zij; maar ik zou hun liever niet mijn leven ook nog achterna dragen. Wij moeten dus maar een andere boerderij opzoeken." "Wie weet hoe lang het duren zal eer wij er een vinden," zei Haller. "Zult gij u wel zoo lang op de been kunnen houden?" "Ja, dat denk ik wel. Ik ben zoo sterk van inhoud, dat wij stellig wel onder dak zullen zijn eer ik door de wondkoorts aangetast word.
Kom, word nu eens bedaard. Je houdt immers van me, je vertrouwt me. En..." Eensklaps grijpt Dorus met beide handen die van den dokter en drukt er zijn lippen op. Een diepe zucht ontsnapt zijn borst; hij buigt even het hoofd en richt het daarna met een ruk op, als schudde hij iets van zich af.
"Niets, nicht Barbara! maar ik word boos, als ik zoo iets hoor, en dan kan ik niet zwijgen." "Artistenbloed!" zegt Dorus, op haar toe gaande en haar de hand toestekend. "Mijn bloed!" roept Tournel verheugd. Barbara trekt de wenkbrauwen omhoog, en zich omdraaiend bij de deur, tikt ze even met den voorvinger tegen het voorhoofd, terwijl ze onder 't heengaan mompelt: "Alle drie."
Hier viel de zeeman hem met zijn groffe stem in de rede. "Zeg eens, baas," zeide hij. "Ik zal mij niet beklagen over het feit, dat ik op zulk een wijze word behandeld, maar je moet de dingen bij hun waren naam noemen. Gij zegt, dat ik Peter Carey vermoord heb; ik zeg, dat ik Peter Carey gedood heb, en dat is het verschil. Het kan zijn, dat jullie niet gelooft, wat ik zeg.
"Word wakker," zei hij tegen hem, "en laat ons de anderen wakker maken! Tsjetsjewiek heeft volkomen gelijk!" Zich daarop tot den afgezant wendende, vervolgde hij: "Op den bepaalden dag zal de geheele Ukraine op de been zijn; de vrouwen en de kinderen zullen er zich ook in mengen, als het noodig is." De oude Kniesj was al weer in de boot gestapt.
Met nauwlettende zorg waren dan die twee huizen juist gelijkgemaakt, ja zelfs toen er aan een der bogen boven een venster van het eene een kleine misstand was, werd dit bij het andere huis evenzoo gemaakt. De oude bouwmeester word ziek en liet zijne zoons bij zich komen.
Zeg mij ten minste de hoofdzaak, eer ik mijn gebiedster terugzie!" »De hoofdzaak? Pest of hongersnood, wat moet men het ergste noemen?" »Spoedig Zeno, ik word gewacht." »Ik zelf heb ook haast, en er is ook waarlijk niets te vertellen waarbij men gaarne zou stilstaan. Vooreerst is Canidius gekomen, in eigen persoon en onmiddellijk uit Actium. Die man is stoutmoedig genoeg."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek