Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Van hier uit heeft men een verrukkelijk gezicht over den omtrek. De zon en eene egyptische zon is onvergelijkelijk schoon verdwijnt achter de bergen, die zich langs de oevers der Roode zee verheffen. Hare stralen verlichten de rotsen, dompelen ze in een vuurgloed, en geven aan de grootsche gevaarten het voorkomen van een vulkaan.
Na verloop van eenigen tijd verbleekte de vuurgloed, en zwegen de stemmen onzer makkers: het werd nu volkomen stil. Het was mij evenwel niet mogelijk te slapen; maar tegen den ochtend viel ik toch, door vermoeidheid en uitputting, in eene soort van verdooving, die mij het bewustzijn van mijn toestand deed verliezen.
Zij boden geld en goud in overvloed, en sloegen met schrik en afgrijzen den blik terug in de stad, van waar het bloedroode licht van den vuurgloed hun in de oogen glinsterde.
Een allerverschrikkelijkste vuurgloed deed den grond sidderen, als braakte een vulkaan zijn vlammen uit. De aarde werd opgeheven; slechts aan weinigen gelukte het, in dat oogenblik van schrik het projectiel glorierijk tusschen vlammen en damp opwaarts te zien snellen.
Brand!" Dat is een stem, die beter klinkt in de ooren der kavaliers dan 't schreeuwen van het volk. Gewend die stem te gehoorzamen, springen onmiddellijk de twaalf mannen 't bed uit, zien den vuurgloed, trekken haastig hun kleeren aan en stormen de trappen af en de plaats op. Maar aan de deur staat de reusachtige smid en twee sterke molenaarsjongens, en een groote schande komt over de kavaliers.
Nadat de receptie was afgeloopen, ben ik op het platte dak geklommen, om daar, in de schaduw van de fransche vlag, een weinig uit te rusten. De laatste stralen der ondergaande zon verlichtten de stad van Zobeïde, die als in vuurgloed scheen gedompeld. Ik was geheel verzonken in de beschouwing van dit tafreel, toen ik mij zachtkens hoorde roepen.
Het hoofd hangt moedloos op de schouder, en de borst Klapt angstig onder 't wicht van 't wapen dat men torscht. De boezem schudt en hijgt, en buik en oogen zwellen. Een vuurgloed schijnt het hoofd in laaie vlam te stellen Die tong en mond verdroogt, de dorre keel verschroeit; En de aarde ontzinkt den voet of houdt hem vastgeboeid.
Onderwijl draait het geheele landschap en is het alsof rots en boomen gezichten trekken; vuurgloed en lichtstrepen maken de wereld geheimzinnig; vonken storten zich uit als fonteinstralen en de geheele rotswand is verlicht.
Dreigend rees de kloostertoren als een donkre geest omhoog Maar te midden van een vuurgloed, barstende uit gewelf en boog: Vuurgloed, die het nachtlijk donker van den zwarten hemel joeg, Die heel d' omtrek op deed waken, en het hart met siddring sloeg. Raadloos woelt de ontzette menigt, waar geen redding mooglijk was... En de burcht gaat op in vlammen; en het klooster zinkt in asch.
De vriend van Maroessia had zich niet bedrogen: de avondster schitterde nog niet aan den horizon, toen de omtrekken van het graf van Nadneprowka zich voor hen afteekenden. De zon was reeds ondergegaan, maar de schaduwen van den avond waren nog helder; het was een soort van vergulden mist. De jonge boompjes, de struiken en het hooge gras, die "het graf" bedekten, waren als in een vuurgloed gehuld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek