United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !
Waaraan dacht hij in deze diepe neerslachtigheid. Noch aan zich zelven, noch aan Marius. Hij dacht aan Cosette. In 't midden dezer zelfvergeting legde een hand zich op zijn schouder en een fluisterende stem zeide tot hem: "Ieder de helft." Iemand in deze duisternis? Niets gelijkt meer den droom dan de wanhoop, en Jean Valjean meende dat hij droomde. Hij had geen voetstappen gehoord.
"Men zou dan dat touw hebben gevonden; maar het meeste wat men ontdekt heeft is een scherpe gleuf, die van het venster af tot op den grond toe doorloopt, even of zij met de punt van een mes of dolk in den muur ware gesneden. Hulp van buiten heeft hij niet gehad, want men ziet geen andere voetstappen in het zand dan de zijne, die wat verder op het gras weer verloren raken."
De Jood bleef omtrent drie uren onveranderd in dezelfde houding, toen men voetstappen hoorde op de trap, die naar de gevangenis leidde. De grendels kraakten, de hengsels knarsten bij het openen, en Reginald Front-de-Boeuf trad in de gevangenis, door de twee Saraceensche slaven des Tempeliers gevolgd.
Met een ijver, alsof hij een jonge man was, stelde Carsten Lövdahl zich aan 't hoofd van een menigte nieuwe ondernemingen, die als 't ware opgroeiden in zijn voetstappen onder zijn handen, en die plaats en werk gaven aan grooten en kleinen, die verdiensten en welvaart in ruimen kring verspreidden.
Dick Sand nam alles om zich heen met de grootste attentie op. Op een hoogte, die de menschelijke lengte ver overtrof, waren de takken afgescheurd of gebroken. Daarbij was het groen met geweld van een gerukt en waren er op den eenigszins moerassigen grond, die nu bloot gekomen was, voetstappen van jaguars of conguars te zien.
"Neen," antwoordde Nab, "op het strand eerst, want tusschen het strand en de klippen moeten de voetstappen zijn uitgewischt." "Ga voort, Nab," zeide Gideon Spilett. "Toen ik deze voetstappen zag werd ik waanzinnig. Zij waren goed zichtbaar en blijkbaar voerden zij naar de duinen. Ik volgde ze een halve mijl, maar zorgde wel ze niet uit te wisschen.
Zeg Nab," ging hij voort, terwijl hij zich tot zijn bediende wendde, "gij waart het niet.... ge zult toch niet gedachteloos iets gedaan hebben.... terwijl ge.... Neen, dat is al te ongerijmd.... Zijn er nog van die voetstappen te zien?" vroeg Cyrus Smith. "Ja, meester," antwoordde Nab, "hier bij den ingang zijn er nog eenige. De overige zijn door den storm en den regen uitgewischt."
Hij moest even blijven staan; maar toen deed hij de weinige voetstappen naar de deur; hij wist nu wat hij zien zou. Toch moest hij zich vasthouden en de kandelaar was hem bijna uit de hand gevallen. Stijf uitgestrekt in zijn grooten leunstoel lag het lijk van Mevrouw Wenche.
Onwillekeurig keek ze 's door de zaal, of de anderen 't ook niet grappig vonden, maar de stil-gebogen hoofden hadden niet bewogen, en een man, die met 'n paar dikke wetboeken de zaal door ging, keek langs haar heen, met niet-zienden blik. Ze ging nu stil zitten, en dacht, dat 't toch wel 'n rustige zaal hier was: donker eiken met dof goud, de voetstappen gedempt door het dikke cocos.
Daar gingen de vleugeldeuren plotseling onhoorbaar open, en werden even onhoorbaar gesloten, zoo zacht dat hij er niets van merkte. Het geluid van voetstappen trok allereerst zijne aandacht. Hij sprong op met een gevoel van verlichting ... daar zal Iras eindelijk zijn! Maar ... het was een zeer zware stap. De vergulde pilaren waren tusschen hem en de deur.
Woord Van De Dag