Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Zij was in een zalige vervoering. Alles wat haar vreeselijk moest schijnen, bestond niet meer voor haar. Geen schaamte, geen gevaar, neen niets meer. Zij verlangde slechts het ratelen van den naderenden postwagen te hooren. Toen klonken er vele stemmen op de trap, die van den binnenhof naar de woning leidde. Zij hoorde het geluid van vele zware voetstappen.
Gelukkig hoorde Wouter 'n deur toeslaan, en daarop 't geluid van voetstappen. Maar 't was niet in het huis. Een oud heer vertoonde zich in 't gangetje naast het achterhuis, en betrad het plaatsje. De man naderde de achtervensters, gluurde even naar binnen, als om te zien wie daar al zoo vroeg op 't kantoor was, verdween door 'n glazen deur in de gang, en vertoonde zich weldra binnen de kamer.
Ze waren beiden in oude, versleten mantels gehuld, die misschien het dubbele doel beoogden, hen voor den regen te beschermen en hen onherkenbaar te maken. De man droeg een lantaarn, die echter nog geen licht liet uitschijnen; hij liep een paar passen vooruit, als om zijn vrouw de weg was modderig het voordeel te gunnen, in zijn breede voetstappen te gaan.
Eene poos hoorde men nog gefluister en zachte voetstappen in de kamer, terwijl de een na den ander binnensloop om den doode te zien; en toen kwam de kleine doodkist, en toen volgde de begrafenis, en koetsen hielden voor de deur op, en vreemdelingen gingen daarin zitten; en men zag witte strikken en zwarte strooken krip, en dragers geheel in het zwart; en er werden woorden uit den Bijbel gelezen, en gebeden gedaan; en St.
Het trappelen der paarden, de voetstappen der soldaten, het schetteren van trompetten en het rollen van wielen drong tot Elizabeth door in haar kleedvertrek, en ze vroeg zich af, hoe dit alles eindigen moest? Een slank, wit Arabisch paard stond gereed haar naar de kerk te voeren.
"Zij is stervende." Mammy hoorde deze woorden en vloog heen om de bedienden te wekken. Weldra was het geheele huis in beweging men zag lichten, hoorde voetstappen, angstige en betraande gezichten keken uit de veranda door de glasdeur in de kamer; maar St. Clare zag en hoorde niets hij zag alleen die uitdrukking op het gezicht der kleine slaapster.
Ik zeg »een blok van steen, dat zichtbaar was," en ik haast mij er bij te voegen »zichtbaar alleen voor de Hindoes," want geen Europeaan is het vergund deze goddelijke voetstappen te aanschouwen. Misschien moet men, om ze goed op den wonderdadigen steen te onderscheiden, een sterk geloof hebben, dat men niet meer aantreft bij de geloovigen der westelijke volkeren.
Terwyl een Europeaan den minsten voetstap van een mensch in het bosch niet kan onderscheiden, bemerkt het doordringend oog van den Neger den gebroken tak, het verdorde blad enz. Indien deeze de voetstappen van den vyand zyn, is niets in staat om hem te rug te houden.
"Na eenigen tijd keerde ik mij om, en ik zag een groote menigte achter mij. Ik herkende al de menschen, welke ik in de stad had gezien. Zij hadden wonderlijke hoofden. Zij schenen zich niet te haasten, en evenwel gingen zij sneller dan ik. Hun voetstappen maakten geen geluid. In een oogenblik had deze menigte mij bereikt en omringde mij. De gezichten dezer mannen waren aardkleurig.
Ze kookte nieuwe rijst en maakte de drie sardijnen klaar die er over waren: elk zou er anderhalf krijgen. "Ze zullen wel goeden eetlust hebben!" dacht ze, "de weg is lang en een hongerige maag heeft geen oogen." Aandachtig luisterde ze naar 't geringste geluid van voetstappen: krachtig en duidelijk, dan waren ze van Basilio, licht en ongelijk, dan van Crispin, dacht ze.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek