Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
"En zoudt gij denken," vervolgde Walger, met meer en meer drift, "dat de slotvoogd of zelfs de Bisschop mij zoude vragen wat ik in Holland verricht had en mij niet gaarne absolutie geven voor het kwaad, dat ik er mocht hebben uitgevoerd? Komaan! tap nog een kan ouden wijn en laat er niet meer over gesproken worden."
Alles kwam hem weder voor den geest wat er in de laatste twee maanden gebeurd was, en de hardnekkigheid waarmede het ongeluk hem vervolgde, begon hem ernstig ongerust te maken. Van den dag af waarop zijn correspondent te San-Francisco hem het bericht van zijn gewaand verlies had gemeld, was alles hem toch letterlijk tegengeloopen.
Het gelaat van Amasis werd hoe langer zoo ernstiger, terwijl Psamtik steeds met meer aandrang vervolgde: »Gij zult, gij moet mij recht laten wedervaren. Deze Phanes bezit de macht om ons land iederen buitenlandschen vijand in handen te spelen, want hij kent het even goed, als gij en ik.
Wacht totdat er een begin van uitvoering is. Ge zijt advocaat en weet wat dat te zeggen is." Marius nam de pistolen en stak ze in den zijzak van zijn jas. "Dat veroorzaakt een bult, men kan 't zien," zei de inspecteur. "Steek ze liever in uw broekzakken." Marius deed het. "Nu is er voor niemand een minuut meer te verliezen," vervolgde de inspecteur. "Hoe laat is het? half drie. Dus te zeven uren?"
Zijzelf scheen er echter geen verdriet van te hebben; integendeel, haar oogen straalden van blijdschap, terwijl zij naar haar kleinen jongen keek, die er nu weer zoo frisch en aardig uitzag. "Wat hebt ge van 't mijne noodig," zoo vervolgde zij, "opdat zijn mooie krullen gekamd en netjes in orde gebracht zullen kunnen worden?"
"Als ik het vergeten was, zou jij het mij wel herinneren," viel Bouke haar in de rede. "Neen, maar hoor!" vervolgde zij, "of ik spreek geen woord meer: toen Mevrouw zaliger nog leefde, en te Amsterdam was, en toen jij met Mijnheer van 't leger kwaamt met den kleinen Joan?"
»Ben je goed gezond?" vroeg hem Fry. »Neen!" »Je moet het hoofd stil houden", voegde Craig er bij. »Het hoofd?...." »En je mond dicht...." vervolgde Fry. »De mond?...."
"Gij!" herhaalde Reinout, in dezelfde taal, terwijl hij de armen vallen liet. "Welnu," vervolgde hij, hem in een hoek van het vertrek voerende, "morgen te acht uren wacht ik u hier weder. Den brenger van echte tijdingen zal ik rijkelijk beloonen; maar den bedrieger ernstig straffen: wees daarvan zeker."
»Om slechts aan ééne zaak te denken," vervolgde miss Alice, »aan de redding van uwe zuster... die weldra ook de mijne zal zijn!" »Lieve Alice!" »Daarom moet gij alles opofferen... Alles! hoort ge, Gilbert? Alles... al zoudt ge ook Texar de verzekering moeten geven, dat hij van uwe zijde in de toekomst niets meer te duchten zal hebben."
Ja, weet gij, het is in Rusland zoo kwaad niet, vervolgde hij, alsof er een heel logisch verband bestond tusschen zijne zinnen. Toen ik in Tamboff was, in 1852, werd ik overal ontvangen of ik adjudant van den keizer was. Geloof me, op het bal van den goeverneur, toen ik mijn entrée maakte, weet gij... werd ik uitstekend ontvangen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek