United States or Kenya ? Vote for the TOP Country of the Week !
Vergeefs; opgesprongen met eene vervaarlijke veerkracht, rende de vos vooruit, te gelijk toen de pijl de pees verliet, en de schicht trof de platgelegen bladeren van zijn verlaten leger. Met schaamte en spijt sprong de kloeke jongeling hem na. Te huis te komen en te zeggen, dat de beste schutter gemist had! Te huis te komen en te bekennen, dat de vlugste Alvenvoet zijne veerkracht had verloren?
Duizenden van menschen, meest zonder wapenen, bedekten de twee steile oevers van den Dnieper; zij verdrongen zich voor de hooge muren en poorten der stad; maar hun onordelijke menigte, hun vervuilde gezichten, zwart geworden door aarde en rook, hun gescheurde monteeringen, de zonderlinge kleeding waarmee zij zich behielpen, heel hun vreemd, afzichtelijk voorkomen en hun vervaarlijke drift, schrikten af.
Welnu mijnheer de officier," zei ik tot Fabricius, "doe wat u gelast is." "Het is niet noodig mij aan te sporen mijn plicht te doen," antwoordde deze met vervaarlijke stem. "Ik herken die jonge dame daar, sedert tien jaar staat zij bij mij in het roode boekje. Sta op, schoone dame, en kleed je maar gauw aan.
Deze opperbevelhebber, een oude, brave ijzervreter, met groote, grijze snorren zoo dik als een worm en met een vervaarlijke bas als van een kikvorsch, was bovendien mijn beschermer en hield heel veel van mij. Hij stelde nu de infanterie op, en plaatste vier-en-twintig man in eene rij, en ook de cavallerie, waarvan hij zestien in eene rij plaatste.
"Ja," riep hij uit met een vervaarlijke stem, terwijl hij gedurig met de breede vuist op den voor hem liggenden Bijbel sloeg: "hoor mijn stemme, gij kuddeke Israëls, en geloof mijn woorden, niet aan hen gelijk zijnde, die ooren hebbende, niet hooren, en, oogen hebbende, niet zien willen.
Ik heb mijn gevoelen, mijne heeren! maar wil er liefst niet van spreken; de kieschheid verbiedt het, omdat Willem....!" en Tink haalde met een vervaarlijke kieschheid nogmaals de schouders op. Twee der leden vrije boeren konden niet begrijpen dat er noodzakelijkheid bestond om meester, "bij wien ze zelf nog geleerd hadden," te bedanken en een ander in zijne plaats te benoemen.
"Doar za'k oarigheid van hebben," fluisterde Dorus, en met een vervaarlijke stem riep hij der rustende toe: "Zoo mopsneus, bi'j doar! Je hebt ons zeker gewacht!" "Loat die klepben moar stoan," riep Dorus lachende: "went licht dat 'r 't een of ander ienzit dawwe kunne gebruuken as we de moes in 't lief hebben." Griet stond te lachen dat ze schudde. Santje kreeg 'en kleur van angst. Ze wist het.
Met een vervaarlijke uitdrukking van blijdschap, stak zij haar bevende hand tussen haar klederen, en sprak met doffe stem, terwijl zij naar de soldenier liep: "Gij zult mijn kind niet onteren! Haar ziel zal mij zuiver ten Hemel verzeilen... Daar zie booswicht nu hebt gij een lijk ..."
Eene karavaan zwaar beladen kameelen trekt juist voorbij, vergezeld van den onvermijdelijken ezel; op den ezel zit een jongen met eene vervaarlijke muts van schapenwol op het hoofd, die zonder ophouden met zijn stok het grauwtje slaat.
Ongelukken komen echter hoogst zelden voor, en men krijgt op het laatst wel aardigheid aan dat dolle rijden over bruggen zonder leuningen en aan die vervaarlijke bochten, waar men omheen vliegt.
Woord Van De Dag