Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Marianne beeft. Ze is geen beginner in de studie der liefde. En toch begrijpt ze eerst nu dien onervaren knaap, dat groote kind. "Adriaan, lieve Adriaan," zegt ze, "wat is dat toch voor een comedie, die je met me gespeeld hebt. Kom eens hier en vertel me alles." Hij kwam en smoorde haar bijna door zijn liefkozingen. Arme jongen, hoe had hij verlangd en geleden!
O, nu is alles goed ... nu gy daar zyt! Ik heb zoo naar u verlangd... Naar my, jonge-heer? Ja, ja, ja! Ik wist niet dat ik verlangde ... maar nu weet ik het. O, zeg het my toch spoedig ... wat staande regels zyn, en hoe ik m'n vers moet maken. Het meisje, dat met hare moeder waschgoed te bleeken legde op 't gras, keek Wouter gek aan.
Hij nam den pijlenkoker van den wand. Zijn vrouw scheen verrast. "Eindelijk dan zal ik doen wat ge altijd verlangd hebt", sprak hij, "bij zonsopgang ben ik terug." Maar ze was bang, als voor dreigend kwaad. Hij stelde haar gerust, en ging heen, verwonderd over haar wisselvallige stemmingen.
»Neen, waarlijk, dan moeten wij liever van wat anders praten, want het zal zoo'n prettig dinertje zijn, hoop ik, ook voor u; wij zitten in de groote zaal, die op de serre uitkomt.... het prachtigste zilver, het mooiste porselein, het fijnste damast en kristal moet vandaag gebruikt worden; oom, die zich anders met niets bemoeit, heeft dat nu bepaald verlangd, opdat alles recht feestelijk zij."
Ik moet bekennen, dat ik iets zeer stuitends vond in de wijze, waarop de arme kleine vliegjes, die niets verlangd hadden dan een weinig te rusten en te eten van de schoone bladeren, door den barbaar werden gevangen en gemarteld; dat hare stuiptrekkende pogingen om zich te bevrijden mijn, gemoed in beweging brachten. Wat, dacht ik, doet zulk eene vuile spin in de wereld?
Geloof is een gevoel, dat geen zelfstandig mensch mag opgedrongen worden. Het meisje had de ware opvoeding tot het geloof genoten, de moeder was dus geheel vrij van alle schuld, nu het geloof zich bij Meta niet ontwikkeld had, zooals Moeder het verlangd had. Ze kon dat betreuren, maar in geen geval mocht ze een dergelijk meisje dwingen tot welke overtuiging ook!
Daarop had hij onstuimig verlangd Barine toch te zien, had den ouden portier, die hem wilde tegenhouden op zijde geduwd, en was zonder vergunning doorgedrongen tot de werkplaats van den overleden heer des huizes, waar de vrouwen gewoonlijk hare gasten opwachtten.
Haar eerste gevoel was er een van onberedeneerde, onstuimige vreugd. Zij had hem sinds zoo lang niet meer gezien, zij had zoo zeer naar hem verlangd! Nu eerst, nu hij zoo onverwacht bijna weer thuis was, voelde ze plotseling hoezeer zij hem elk oogenblik gemist had, hoe vurig zij naar hem verlangd had. Nu ... o nu hielp geen redeneering meer, hij kwam terug en dat geluk overtrof en vergoedde
Takker kon natuurlijk mevrouw niet opknappen in den morgen, maar ik durf niet zeggen dat, werd het hem toegelaten, hij het niet vingerknap en uitstekend doen zou. Hij was overal, waar hij, zelfs oogenblikkelijk, verlangd werd, en hij was niet te vinden daar waar 't niet wenschelijk was dat men hem trof. Francine begreep de taal niet die hij sprak.
"Nee " zeide hij somber, "ziek was ik niet. Waarom dacht je dat?" "Ik heb op je gewacht, maar ik had er nog kunnen staan. Waar was je?" "Ik ben op mijn eentje uitgeweest. Mag ik dat niet?" Ze keek hem verbaasd aan. Hij had haar nooit veel van liefde gesproken, en dat had ze ook niet verlangd. Ze mocht hem gaarne, en als ze aan de toekomst dacht, werd zijn beeld nooit vergeten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek