Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Zij zullen alles van jou verwachten; laat het niet tevergeefs zijn; en mocht het je soms moeilijk vallen, dat je zoo alleen moet werken, herinner je dan, dat ik je niet vergeet, en dat je je gelukkiger zult gevoelen, wanneer je Vader en Moeder helpt, dan wanneer je prachtige boeken schrijft, of de wereld rondreist; want liefde is het eenige, wat wij met ons kunnen nemen, wanneer wij van hier gaan, en zij maakt het einde zooveel gemakkelijker."
Myne achting voor u is op uw goed en eerlyk karakter gegront; en myne vriendschap hebt gy, om duizend goede hoedanigheden, die ik in u, als Zoon en Broeder, heb opgemerkt. Hou u daar mede te vreden; want ik verzeker u, dat er niets anders voor u te halen is. Vergeet my, en poog u de liefde waardig te maken van eene veel betere Vrouw voor u, dan ik ooit zyn kan.
Ik ben net als u, en toch, uit vrees om een onschuldige te treffen, vergeet ik liever mijn ellende." "Jij kunt vergeten, omdat je jong bent, en omdat je geen enkele zoon verloren hebt, geen enkele laatste hoop! Maar ik zweer 't je: ik zal geen onschuldige doen lijden. Zie je deze wond? Om niet een arme wachtkerel die zijn plicht deed te dooden, heb ik me die laten toebrengen."
Eva gekleed met hoed en sjaal heeft de deur van Van Barnevelds kamer geopend, en den drempel overschrijdend, zegt ze nu tamelijk luid: "Ik geloof August, dat alleen de jonge vrouw iets te vergeven heeft, wanneer men haar gedurende een paar uren geheel en al vergeet." "Eva....!"
't Is goed dat je menheer Van Hake, die ons zeer verplichtte ja zeker m'n vrind, ik vergeet dat niet dat je hem ontvangen hebt; je bent veel beter, en je mocht hem nu zelf wel eens bedanken, maar je ziet er wat vermoeid uit; menheer Van Hake zal je nu zeker excuseeren." "O wat dat betreft generaal; ik hoop niet...."
Als de juffrouw bij gelegenheid nog eens weer.... Maar nee, nee, dat mag ik niet vergen. Wel de complimenten als ik verzoeken mag. Voorzichtig, de trap is wat steil, voorzichtig! Ei! wacht lieve juffrouw, u vergeet dat boekje, wacht!" Of Jacoba het werkelijk vergeten had?
Ze mag het niet vertellen, wel Moeder?" zei Meta verschrikt. "Neen, breng die dwaze praatjes niet verder en vergeet ze zoo gauw mogelijk," zei mevrouw March ernstig. "Het was niet verstandig van me je bij menschen te laten logeeren, die ik zoo weinig ken; ze zijn zeker heel vriendelijk, maar wereldsch, niet fijnbeschaafd en vol onkiesche gedachten over jonge menschen.
Maar zij zaten op eene bank, in het donker, niet wetende, dat het donker was, daar hunne oogen vol waren van het Licht. Zij zaten er naast elkander, eerst zwijgende, en toen hij zich herinnerde, dat hij eene stem had en woorden kon zeggen sprak hij: Ik heb nooit zoo een oogenblik doorleefd als dit. Ik vergeet waar we zijn en wie we zijn en dat we menschen zijn.
Bij Martha schreide ze, en ze bekende haar alles, ook, dat ze hem had gevraagd, om Martha lief te hebben. Martha vroeg niet, wat de ridder had geantwoord. Ze sloot haar in de armen. "Vergeet, zusterlief. Vergeet hem, of ge zult uzelf vergeten." "Ik zal hem vergeten." Hij reed 't huis voorbij, en ze hoorde zijn stem. Doch ze trad niet naar buiten. Verre klonk zijn lied.
Ik had gedroomd van Vucht en van de kermis, en werd wat laat wakker, en sprong 't bed uit, en haastte me met kleeden, en wat doe ik maar ik wist 't niet, dat begryp je wel ik vergeet een van m'n kousen aantetrekken, een van m'n zwarte overkousen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek