United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wat zal dat een verdriet zijn voor het Fransche Hof! Met welke blijdschap zal de trotsche Richard de tijding hooren, dat de ridder, die hem in Palestina in het nauw bracht, en zijn roem bijna verduisterde, zijn eigen naam en eer om een Joodsch meisje opgeofferd heeft, dat hij niet eens tegen zulk een hoogen prijs redden kon!"
Een licht misnoegen verduisterde de heldere gelaatstrekken van de Jonker. Hij zou zo graag aan Machteld de gevraagde verklaring gegeven hebben, maar zijn edele ziel kon haar eigen verdiensten niet aan de dag brengen; hij antwoordde op een toon die zijn droefheid hierover te kennen gaf: "Ik smeek u, doorluchtige Jonkvrouw, neem mijn stilzwijgen niet ten kwade.
De gesteldheid was van kritiek dreigend geworden, en zou waarschijnlijk van dreigend wanhopig worden. Hoe meer de toestand zich verduisterde, te helderder omstraalde de heldenmoed de barricade. Enjolras voerde het bevel over haar in de ernstige houding van een jongen Spartaan, zijn bloot zwaard aan den somberen genius Epidotas wijdende.
Hy-zelf hy droeg op 't hoofd om hooger uit te steken, Een blaauwe reigerbosch tot kroon en veldheerteeken; En zwaaide, op de eiken kolf, eens evers blanken tand, Aan 't grimmig dier ontrukt met wapenlooze hand. De moed, de woede, en spijt, glom in zijn oog, en vonkte Den ruigen wenkbraauw door, die langs het voorhoofd pronkte En 't licht verduisterde van 't schittrend oogbolgraauw.
Gelukkig, dat, nu zijn verduisterde zon ondergaat, zich een nieuwe veelbelovende dageraad aan de kim vertoont. Evenzeer als "Othello", als "Macbeth", ja, in nog hoogere mate is "Koning Lear" een onvergelijkelijk meesterstuk te noemen. Het overtreft in sombere verhevenheid alles wat ooit de dramatische dichtkunst voortgebracht heeft.
Doch zij moesten zich haasten, want reeds vielen de eerste zware regendruppelen, en een plotseling opgestoken stormwind gierde over het open veld en zweepte de reusachtige gomboomen op baas Kloppers' erf. De hemel verduisterde zich, en een machtige donderslag rolde als de heraut van het naderende onweer vol majesteit hoog boven Vredenoord heen.
Haar hoofd werd zwaar en een zwarte wemeling van zwemmende vormen verduisterde haar blik. Nog schreeuwde ze, in volle wanhoop de uiterste kracht hervindend: Doening! Doening!.... Help mij! Help mij! Ik wil leven, hoort ge? Ze viel achterover en spartelde in de dekens. Heel flauw herhaalde ze: Ik wil leven, ik wil.... o nu wil ik!
Toen de torpedobooten voorbij-joegen, maakte ze geluiden van ontzag: op het juiste oogenblik verduisterde het beeld, om een nieuw te doen verschijnen. De duikboot herinnerde aan de zakdoek van het verarmde adellijke geslacht. De munitie-fabriek werd als een munitie-fabriek met zwierige nonchalance aangekondigd.
"En waarvoor zijn dan de priesters die hun zending van vrede en menschenliefde verkondigen? Zou 't verdienstelijker wezen het hoofd van een kind met water te bevochtigen, het zout te eten te geven, dan in 't verduisterde geweten van een misdadiger de vonk aan te blazen die God ieder mensch heeft gegeven om 't goede te zoeken?
Zodra de verwoestende scharen der Fransen op de bodem des Vaderlands gekomen waren en dat de kim zich door het opvliegend stof boven hun hoofden verduisterde, klonk er een geheime stem in de ziel van Deconinck een stem die zegde: "Geef acht, dezen zoeken slaven!" Bij die roep beefde de edele Burger van pijn en verontwaardiging. "Slaven! Wij slaven?" was zijn zucht. "O Heer onze God, lijd het niet!
Woord Van De Dag