United States or Sierra Leone ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij scheen zijn eigen, innige gewaarwordingen te vertolken en nogmaals voelde ik in hem het schril kontrast tusschen die zachtheid en het harde en barre van zijn levenstaak in dezen wreeden oorlogstijd. Hij speelde voor zich zelf en de anderen luisterden niet naar hem. Zij warmden hun voeten bij het vuur, dat lustig vonkte en knetterde en gingen door met hun gesprek.
Hy-zelf hy droeg op 't hoofd om hooger uit te steken, Een blaauwe reigerbosch tot kroon en veldheerteeken; En zwaaide, op de eiken kolf, eens evers blanken tand, Aan 't grimmig dier ontrukt met wapenlooze hand. De moed, de woede, en spijt, glom in zijn oog, en vonkte Den ruigen wenkbraauw door, die langs het voorhoofd pronkte En 't licht verduisterde van 't schittrend oogbolgraauw.
En op stangen en trenzen vonkte het rood en goud, want het paard knikte de pooten in stap, toen kwam het schabrak ontbloeien in een mysterie van arabesken, en in den bak des stijgbeugels de gele voet van den hoogen musulman. En als in een tooverhuis droeg het paard den Moor onder het nu stille gloeilicht voorbij, wiegend hem statig weg, ijskalm en onbegrepen hoogheerelijk in het open donker.
De wrijvende roode zakdoek hield rust op de tonsuur; een guitig licht vonkte in de kleine bruine oogen, over welke de borstelige wenkbrauwen zich samentrokken; de machtige onderkin zwol tot eenen krop, en de breede, vleezige lippen snoerden zich bijeen alsof zij een staatsgeheim te bewaren hadden. »Wel", riep hij: »van hier tot Bristen is nog eene minuut of tien. En van hier tot den kapelaan "
Het hotelletje, dat anders toch wit was, zag er nu bijna goor en grijs uit in al die omgevende glinstering en 't uitgestrekte eikenbosch droeg nog de rijke schoonheid van zijn laten herfsttooi: gansch rood alsof het vonkte en brandde, rood als geronnen en gestold donker bloed op 't blanke kleed der wereld, onder de eindelooze azuren hemeltent.
Hij aarzelde niet om aan zijn laffe onrust den schijn van koortsige passie te geven. Ze keken malkander in den spiegel aan. Hij fluisterde: Nog mooier zijt ge nu!.... Het is mij of ik, naast u, uit iets leelijks, iets donkers ontwaak.... Ja?.... Ja?.... De diadeem vonkte weelderig.
Woord Van De Dag