Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 november 2025
't Vorige jaar was er aldoor verdriet in de kaboepaten van Japara. De een na den ander werd op 't ziekbed geworpen en wel steeds in zóó hevige mate, dat wij voortdurend in angst verkeerden, een dierbaar leven te moeten afstaan. Goddank! alles is ten goede gekeerd. Het nieuwe jaar begon vroolijk en verdrietig tezamen.
Ik kan je niet zeggen hoe ellendig ik ben onder die geschiedenis. Ik begrijp wat je lijden moet. Maar waar was je nu toch? Ben je naar haar moeder geweest? Ik dacht een oogenblik je daar te gaan zoeken. Het adres stond in de courant. Ergens in Euston Road, niet waar? Maar ik was bang mij op te dringen bij een verdriet, waar ik niet aan helpen kon. Arme vrouw! In wat een toestand moet zij zijn!
Neen, dat had Hilda's vader in zijn haast nog niet eens gezien. Heel beleefd boog hij nu voor de fee en zei: "Ik hoop maar niet, dat U 't me erg kwalijk neemt, dat ik U niet dadelijk zag. Ik ben ook zoo boos op dat kind! Ik zal er nog grijze haren van krijgen, zoo'n verdriet heb ik van haar." "Maar wat heeft ze toch eigenlijk voor kwaads gedaan?" vroeg de fee.
"Lacht zooveel gij wilt, mijne Heeren!" zeide vader Volkert: "zooals zij dan wezen moge, ruil ik mijne waardigheid tegen geene andere: want in Sint-Odulf heerscht rust en vrede, 't geen men niet van alle conventen zeggen kan: en ik ben meer heer in mijn klooster dan Jan van Arkel in zijn Bisdom, waar hij van verdriet is uitgeloopen." "Kent gij den Bisschop van Utrecht?" vroeg Beaumont.
Je dient er toch bij te wezen August, en 't zou me bepaald een groot verdriet doen als je nu heengingt." "De Schebbelaar ligt een heel eind buiten de stad Eva. Men kan niet weten; misschien is er werkelijk haast bij." "Die menschen hebben altijd haast August." "'t Is waar, de boer wacht langer met den dokter te roepen, dan hij zelf wachten wil.
Mijn slavernij doet mij duizendmaal minder verdriet dan deze verfoeilijke kleeding...." "Wel mevrouw," viel ik haar in de rede, "ik bewonder uw fijngevoeligheid; ik mag die wel zien in een actrice.
Natuurlijk vindt ge er geen rundvleesch, noch voor geld, noch voor goede woorden, tot verdriet der Engelschen, die zich schadeloos stellen door massa's corned beef te verorberen.
Denk eens aan; en dat van zo een allerbest man! Is 't geen schande? Aanhoudent, stil aan myn hart bytent huisselyk verdriet, heeft maar te veel van die goede lessen, die ik ontfing, uitgewischt.
Het was afschuwelijk dat ze hem zoo'n verdriet moest doen.... Ja, dat was wel 't ergste, het allerergste.... En toch, als ze trouwden, zou ze hem bedriegen, ze wás hem niet trouw..., en zou hij toch ook ongelukkig worden ... Louis ongelukkig!... Ze kon zich niet voorstellen hoe dat zou zijn.... Maar 't moest toch wel.... En dat zou dan toch nog veel vreeslijker zijn....
MEVR. STOCKMANN. Wie zou gedacht hebben dat die mevrouw Busch zoo slecht was! PETRA. Och moeder, mevrouw Busch is heusch niet slecht; ik zag duidelijk hoeveel verdriet het haar deed. Maar zij durfde niet anders, zei zij; en dus kreeg ik mijn ontslag. Zij durfde niet anders, zij ook al niet! O dat is prachtig! MEVR. STOCKMANN. Och ja, dat gemeene spektakel van gisteren....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek