Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
DR. STOCKMANN. Ja, verdomd, dat ben ik, mijnheer Hovstad! Ik ben van plan revolutie te maken tegen de leugen, dat de meerderheid in het bezit van de waarheid zou zijn. Wat zijn dat voor waarheden waaromheen de meerderheid zich gewoonlijk groepeert? Dat zijn waarheden die zoo'n hoogen leeftijd bereikt hebben, dat ze op weg zijn van ouderdom in elkaar te zakken.
Een woede steeg in hem op en maakte zijn hoofd heet, Wie, verdomd, of wat, noodzaakte hem zich hier te liggen vervelen, in dezen ellendigen uithoek van het Gooi! Welk leven had hij zich bereid, vier jaren geleden! Allerlei denkbeelden en verwenschingen stegen op uit de verste hoeken zijner hersens. Er was geen enkel in zijn jeugd wel eens overwogen levensplan of het schoot hem nu weêr te binnen.
Nee, d'r eerste man, Kam, de bankier, heeft d'r terug-genomen. Verdomd mooi, hè? Ja. Nou, die Marceline werd door haar man geschilderd als "Eva," Eva hier genomen als het type, het oerbeeld van de vrouw, en daardoor ben ik op 't denkbeeld gekomen, ons blad: Eva te noemen. Wat denk je daarvan? Uitstekend! Ik dacht óok, dat d'r geen betere naam voor gevonden kon worden.
Toen ging ze, huppelend met de kleine voeten over 't goud en 't marmer. Tralala. Trala. Hij keek d'r na. Onrustig. Ze was verdomd mooi. Zoo goddelijk mooi, as 'n heilige beeldje. In de schaduw bleef-ie zitten. "Verdikkie," vloekte de sultan, die stilstond. De vrouw met 't goudhaar, werd wit als 'n doek. "Wel verdikkie," vloekte de sultan en pakte de vrouw bij 'n arm.
"Ik vind 't hier verdomd leuk", zei-i, "'t is jammer, dat 't zoo niet altijd blijft." "Over een uurtje zijn we aan", zei Bavink. "Moet u naar Zierikzee?" vroeg Japi. "Dat wil zeggen", zei Bavink, "ik ga vanavond door naar Veere." "Zoo", zei Japi, "is u daar gelogeerd?" "Ja, daar ben ik gelogeerd en is u niet die heer uit Amsterdam, die altijd maar aan den waterkant zit?"
Woest greep hij hare polsen, overspannen van woede, omdat zij zijne verzekering verwierp, gekrenkt in den hoogmoed op zijne deugden van eerlijkheid en waarheid, en blind voor de diepte van haar gesuggereerd mystiek wantrouwen. Je gelooft me niet, verdomd, je gelooft me niet! siste hij. Ten tweeden male, mishaagde, kwetste haar zijn toon.
't Doet me verdomd veel plezier, dat je 't nou zelf zegt, dat 't alleen aan je zelf ligt. Zoo is 't ook. Je bent wat melancholisch aangelegd en je geeft daar te veel aan toe.... Dat is niet goed, niet flink! Je moet je daartegen verzetten met al de kracht die in je is. Je bent nog zoo jong, kerel, je hebt nog haast je heele leven voor je, bedenk dat toch, en houdt je zelf frisch en moedig!...."
DR. STOCKMANN. Geef het mij dan terug. Alsjeblieft. De wereld in zal het tòch. Ik zal het voorlezen in een groote volksvergadering; al mijn medeburgers moeten de stem der waarheid hooren. BURGEM. STOCKMANN. Geen enkele vereeniging in de heele stad staat je een lokaal af voor zoo iets. ASLAKSEN. Geen enkele; dat weet ik zeker. BILLING. Neen, verdomd als ze het doen!
De jongen is vrij. Ontruim het bureau.« »Wel verdomd!« riep de oude heer en liet de woede, die hij zoo lang bedwongen had, den vrijen teugel, »wel verdomd! Ik zal....« »Ontruim het bureau!« zei de politierechter. »Agenten, versta je me? Ontruim het bureau.« Het bevel werd gehoorzaamd; de verontwaardigde Mr.
Dat prefereert zoo'n stakker boven het momentje van den dood!... Het leven is de sterkste en dat is voor menschen als ik ben een moeilijk proces, om daarin te blijven berusten. Het is misschien verdomd egoïst, dat je de moeite die je dat kost niet voor je zelf houdt, maar er boekjes van maakt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek