Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
La Flèche had het haar van Pacôme met een halve flesch Cologne overgoten en friktionneerde nu met onmeedoogend geweld. Pacôme kon onder 't schudden en wrijven een woordje plaatsen: Verdomd! .... Ge moet daar .... daarnaar uit .... uitzien! Wat heb ik te zien? Ik heb me in den laatsten tijd, moet ik zeggen, zoo wat uit het huis geboemeld.
»Daar heb ik tenminste iemand om tegen te praten,« dacht hij. »En het is een goede schuilplaats. Ze zullen nooit denken, me daar te snappen, nadat ik eerst hier buiten ben geweest. Waarom kan ik me daar niet een week of zoo verstoppen, van Fagin splint zien los te krijgen en naar Frankrijk gaan? Verdomd! ik waag het.«
Toen kreeg Bavink een copieboek te pakken, bladerde en las er in, schudde weer herhaaldelijk zijn hoofd en kwam toen bij Japi staan, 't copieboek geopend in zijn handen. "Zeg, schrijf jij dat allemaal?" Japi keek nauwelijks op en zei enkel: "Niet allemaal." "Je bent toch een verdomd knappe kerel," zei Bavink, "die handel is niet makkelijk." Daarna ging Bavink weg.
Ik had een verdomd goede kaars en heb 'm goed onderhouden, dat zal je moeten toegeven als je me ziet. En ik heb m'n jongen hetzelfde geleerd. Wat denk je van een kerel van twee en twintig, die nooit in zijn leven een borrel heeft gedronken of tabak geproefd? Zoo is hij. Hij is een reus en hij heeft zijn heele leven lang geleefd met de natuur. Wacht eens tot hij je op de hertenjacht meeneemt.
Zooveel hinderpalen waren uit den weg geruimd, met vurigen ijver had hij nu alles bereid om zijn wenschen vervuld te zien en thans om 'n arme vijftig frank, zou hij een half jaar of langer nog tegen hongerloon moeten zwoegen, eer zijn verlangen voldaan werd ... Verdòmd ... d
»Niemand zal bij haar komen,« zei de man, terwijl hij woest opsprong, toen de lijkbezorger naar de alkoof ging. »Terug! verdomd! terug! als je leven je lief is!« »Nonsens, goeie vriend,« zei de lijkbezorger, die vrijwel gewend was aan 't zien van ellende in allerlei vormen. »Nonsens!«
Dat was nu een vrijtochtje op 't onverwachts uit leute en zoo wel meegevallen voor een eerste bezoek. Een warme boer, een van de levenden! meende André. Hij zou liever zijne dochters verkoopen dan zijne peerden; welk eene neemt ge voor u? ik houde mij aan de bruine. Odo monkelde en antwoordde onduidelijk. Verdomd prachtig volk toch! meende André.
Bavink had heele tijden dat i niets deed, zich maar liet gaan, lekkertjes de dingen aankeek en er doorheen sukkelde, 't prettig vond dat de boel zoo "verdomd mooi was", zooals i dat zei. Dat i pijn in zijn schedel voelde als i dacht aan al zijn vergeefsche pogingen, aan zijn "verdienstelijke werk." Verdienstelijke werk! Spuwen moest i als i er aan dacht. "Verdienstelijke werk", zeiden ze.
Ze had je nog 's geroepen, en nog 's geroepen, maar je had alleen maar gesnorkt. Dat wil 'k waarachtig wel gelooven, ik ben pas om vier uur gaan maffen. Wat heb je dan uitgevoerd? Max richtte zich wat op, en wijzend met zijn vinger naar Robert, zei hij met nadruk: Ik heb vannacht m'n fortuin gemaakt. Hij is verdomd gek, zuchtte Robert, en viel verslagen neer op een stoel.
ASLAKSEN. U krijgt geen enkelen man in de heele stad, die met u mee wil gaan. BILLING. Neen, verdomd als u er een krijgt! MEVR. STOCKMANN. Niet toegeven, Thomas! Ik zal de jongens vragen om met je mee te gaan. DR. STOCKMANN. Dat is een prachtig idee! MEVR. STOCKMANN. Morten doet het dolgraag; en Ejlif gaat ook wel mee. DR. STOCKMANN. Ja, en Petra! En jij zelf, Katrine!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek