United States or Germany ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Voorloopig," antwoordde Willoughby verward, "zijn mijn verplichtingen van dien aard... dat... ik durf niet hopen..." Hij zweeg. Mevrouw Dashwood kon van verbazing geen woorden vinden, en weer volgde er stilte. Willoughby verbrak het zwijgen door met een flauwen glimlach te zeggen: "'t Is dwaasheid, nog langer zoo te blijven dralen.
Nu eens was het als wandelde ik door een prachtig park met grasperken en boomgroepen; dan weder bevond ik mij te midden van fantastisch gevormde rotsen en hooge muren van bazalt. Maar nergens eene levende ziel: het wanluidend geschreeuw der papegaaien en het luid gepiep van groote krekels, ziedaar het eenige geluid dat de plechtige stilte verbrak.
Hij zat somber voor zich uit te staren, alsof hij een eindelooze ruimte vol ongeluk overzag. Toen verbrak de moeder de stilte. "Ik weet, wat je voor een man zou geworden zijn, als je hier bij ons had kunnen blijven," zei ze. "En ik wil niet, dat je weer in ellende zult verzinken. Daarom wil ik je volgen, waar je ook heengaat." "Dat moogt u nooit doen," riep de knecht dadelijk.
Toen het tournooi zou beginnen en de ridders in wijden boog het strijdperk binnenreden, voerden zij Arthur in hun midden en niet zoodra had het volk hem ontdekt, of het verbrak de omheining en stroomde het veld binnen onder de kreten van: "Den koning heil! Leve Arthur! Leve de koning!"
De kapitein was de eerste, die het stilzwijgen verbrak: Hoewel u niet kennende, zeide hij, zouden wij u gaarne helpen, maar gij vraagt het onmogelijke, mijn vriend! Wij hebben slechts drie paarden en twee muilezels; dat is juist genoeg voor ons gebruik. Gij begrijpt dus, dat we onze eigen paarden niet kunnen afstaan aan den eersten den beste, die er om vraagt.
Robert echter kwam een dag bij haar, met een brief van haar vader; en, als vele jaren geleden, verbrak ze zwijgend het zegel. "Ik zal in dit land blijven," sprak ze, "waar Boudewijn is gestorven. Geen ander land zal mijn graf zijn." Haar stem was nu een verre, vreemde, als van iemand, die alleen in zichzelf leeft, en nooit iets anders heeft gehoord dan haar eigen gedachten.
Ook de veldheer, die met een leger uittrok, moest vooraf auspicia nemen en zich hierdoor het recht verschaffen, ook in het veld den wil der godheid uit te vorschen. Door het veronachtzamen van zekere vormen, b.v. bij het overtrekken eener rivier want een water verbrak de auspicia, tenzij men een formulier uitsprak kon hij zijne auspicia verliezen.
De boomen schudden geweldig, en het gebrom der beren, en het korte, scherpe geblaf der wolven verbrak de gewone rust van het bosch. Het leger der dieren trok van alle kanten op de aangegeven plaats samen.
Daarom gingen zij weder zitten, en Tom maakte zijne kaars met klei aan den muur vast. Ieder was in zijn eigen gedachten verdiept; een geruimen tijd werd er geen woord gesproken. Becky verbrak het stilzwijgen het eerst. "Tom," zeide zij, "ik heb zoo'n honger." Tom haalde iets uit den zak. "Herken je dit?" zeide hij. Becky trachtte te glimlachen en zeide: "Het is onze bruidskoek, Tom!"
De wind woei uit het Westen; de zee werd omstuimig onder het ijs en hief het omhoog met ontzaglijke blokken, dewelke men zag opstaan en neervallen met een eentonig gekrakkrak, niet zonder gevaar voor het schip, dat, als de morgenstond de zwarte wolken verbrak, zijn linnen vleugelen opensperde, als een vogel der vrijheid, en naar de vrije zee stevende.
Woord Van De Dag