Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Wie zou kunnen denken, dat mijn armen Haar ooit zouden bereiken, Waar ik haar omhelsd heb, En dat ooit mijn gelaat haar zou naderen, Waar ik tot haar kwam, Door gratie en door geluk? Men zou nooit geloofd hebben Aan mijn zaligheid. Daarom ben ik geheel in vuur. Terwijl ik verberg, wat mij verblijdt en verheugt.
De sukkelende vrouw, in dien grooten stoel, zij herinnerde zich den tijd, toen zij als jonge moeder haar knaap die woorden leerde, opdat hij ze voor zijn vader onder den prachtigen Kerstboom zou opzeggen; zij zag weder den fermen jongen, om wien zij haar arm geslagen had, voor den knappen man staan; zij was naast het kind neergeknield en vouwde zijn kleine handjes biddend saam; van de takken des booms straalde licht; en licht werd teruggekaatst uit de helder schitterende kinderoogen; hij moest immers wel trotsch zijn op zijn zoon.... "Bid nu, mijn jongen!" en de heldere kinderstem had zoo roerend, ernstig geklonken: "Verblijdt u dan in dezen stond, Die vrede op aarde geeft!"
Derhalve trachten wij al wat naar onze voorstelling onszelf of een geliefd wezen blij maakt, van onszelf of van het geliefde wezen te bevestigen, en omgekeerd. H.t.b.w. Stelling XXVI. Van een wezen dat wij haten trachten wij alles te bevestigen wat het naar onze voorstelling bedroeft en omgekeerd trachten wij er van te ontkennen al wat het naar onze voorstelling verblijdt. Bewijs.
"Lieve vader!" riep Adelgonde, naar Van Bergen toesnellende, die, in reisgewaad, onaangediend en zachtkens de zaal was binnengetreden: "Lieve beste vader!" riep zij nogmaals, terwijl zij aan des graven hals bleef hangen: "hoe onuitsprekelijk verblijdt mij uw komst!"
»Alvorens wij scheiden zal ik haar vragen, of zij ons naar mijn afgelegen vaderland wil volgen." »O, hoe verheugt mij dit! En wilt gij wel gelooven, dat mij nu de eerste tijd van uw afzijn in het geheel niet vreeselijk schijnt? Thans mag ik u, mijn bruidegom, wel alles zeggen, wat mij verblijdt of bedroeft; voor anderen echter moet ik zwijgen.
Het is mij bijna weêr als voelde ik smart, Maar in die smart ligt hooger zaligheid! Een wonderbaar verlangen trekt mijn hart Tot hem: ik ken hem en ik ken hem niet. 'k Weet, dat mijn oog hem nu voor 't eerste ziet, Toch is het mij als zag ik maar wanneer? Misschien wel in een droom? die trekken meer. Nu nadert hij. Hij ziet van verre ons aan. 't Is of hij zich verblijdt op ons gezicht.
Wanneer wij echter een wezen dat ons gelijkt haten, zullen wij een tegenovergestelde aandoening dan dit wezen ondergaan en niet een dergelijke. H.t.b.w. XXII v.d. Gevolg I: Wanneer wij ons voorstellen dat iemand, die geenerlei aandoening in ons te weeg brengen, een ons gelijkend wezen verblijdt, zullen wij Liefde jegens hem gevoelen.
Hem rijkdom, roem en liefde opofferen verblijdt Zijn hart niet zoo zeer, dat hart omkransd met doornen ... maar offer Hem de zoete genuchten van uwe zwakheid en de brandende lusten van uw geil vleesch: dat is nog uw eenig bezit, en zoo, waarlijk, wordt ge de armste aller menschen. God, Johan, heeft de armen lief...." Tot daar kon Johan den brief zonder bezwaar doorlezen.
"Ha, daar zijt gij, Disdir Vos, valsche verkooper van uw land!" riep hij hem toe. "Gij zijt het die den raad tot het vermoorden des graven hebt gegeven; en nu, nu gij ons in den nood ziet, nu verblijdt gij u over ons ongeluk! Gave de hemel dat ik u kon bereiken!
Gij begrijpt zelf, dat het beter is, dat ik hier blijf. Gij zijt een verstandig en bedachtzaam man; dat verblijdt mij en verhoogt mijn vertrouwen. Welke boodschap hebt gij ons te brengen? Dat mag ik alleen aan den Shoet zeggen. Gij hebt dus ook leeren zwijgen. Hm! Wat zal ik doen? Hij stond op, en bij zichzelf nadenkende, liep hij het vertrek op en neer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek