Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 oktober 2025
Mij dunkt, ik zie de gulden rugtitels verbleeken op de werken van uwen geest; ik zie ze huiveren en inéénkrimpen de vruchten van uw hart of verstand; gij wenscht dat de gordijn der breede boekenkast u scheide van dat ongelukkige voorwerp, van het voorwerp dat u driest in het aangezicht slaat, en u kermende toekrijt: Gelogen dat de mensch een heer der schepping zou zijn! Daar is geen vrije wil.
Zij vervulde haar belofte van voorzichtig te zullen zijn, op een wijze, die bewondering verdiende. Zij luisterde zonder blozen of verbleeken naar al wat Mevrouw Jennings over het onderwerp te zeggen had, verschilde geen enkele maal met haar van meening, en zei tot driemaal toe: "Ja, mevrouw." Bij het aanhooren van Lucy's lof ging zij alleen op een anderen stoel zitten, en toen Mevrouw Jennings het had over Edward's genegenheid, kostte haar dat enkel een zenuwachtige kramptrekking in haar keel. Deze aan het heldhaftige grenzende houding van hare zuster gaf Elinor een gevoel, alsof zijzelve nu wel tot
Men zegt, een Engel stortte, op 't uitgesproken woord, Een' hemeldaauwdrop op zijn voorhoofd, die het teeken Des bloedvleks, als een schim by d'ochtend, deed verbleeken, En 't uitgewischt had, had aan 't wraakgeschrei der aard De vloek zijns vaders zich, by 't misdrijf, niet gepaard. Hoe 't zij, hij rees verkwikt, en aâmde een ander leven, Aan Hanochs voedstergrond werd Hanochs naam gegeven.
En weet gij wat uwe boodschap behelst?" vroeg mher Willem. "Ik kom van het leger, heer", antwoordde de bode, "maar de tijding die ik u breng is mij onbekend." Dit zeggende, haalde hij eenen gesloten brief van onder zijn kleed, en reikte hem mher Willem toe, die hem met zekere bekommerdheid opende. Wat daarin te lezen stond, moest hem onaangenaam verassen, want hij scheen te verbleeken.
Rijk aan sieraad ontmoet ge hen op den weg. Geur en fleur geven ze van zich. Het is wel, zooals Paulus zegt, dat ze des Heiligen Geestes deelachtig zijn geworden. Soms verrukken ze u door de uitademing hunner zielen. En toch, hun bloei is slechts voor enkele dagen. Dan verbleeken en verdorren ze.
Ik zelf betrap er mij wel eens op tot mijn groote spijt als het er uit is, vooral wanneer Frits het gehoord heeft; zijn verbleeken, de traan dien hij wegknipt, waarschuwen mij dan te laat. »Overigens schikte het zich vrij wel met dit gezin. Koenraad Busch nam het huis van de weduwe over al was de nering verloopen, daar het eenige waarde had voor hem, als nabij de markt en den toren gelegen.
Op deze hoogte begon Sivel, die eene ongewone mate van physieke kracht bezat en van een sanguinisch gestel was, bij tusschenpoozen de oogen te sluiten, te verbleeken en zelfs in te dommelen. Maar hij wilde aan die zwakheid niet toegeven: met eene uitdrukking van wilskracht richtte hij zich weder op, en begon ballast uit te werpen om nog hoogere streken te bereiken.
Ja, ik hoogbegenadigde heb het Allerhoogste verstaan eeuwiglijk zal ik u minnen, Serpentina, nimmer verbleeken de gouden stralen der lelie, want eeuwig als Geloof en Liefde is het Begrip.”
De Samoaners kunnen zoo dadelijk hier zijn!" "Mijnheer Arendt heeft het bij het rechte eind;" zeide de directeur. "Zoodra de sterren verbleeken of de hemel met wolken bedekt wordt, zijn de schelmen ons op de hielen."
Mijn woorden deden hem verbleeken en hij zeide met een gedwongen glimlach: "Dat stuk is dus niet naar uw zin geweest, mijnheer Gil Blas?" "Ik vond het uitstekend," hernam ik, "maar het stond niet even hoog als uw ander werk." "Ik begrijp u," antwoordde hij, "Het schijnt u toe, dat ik minder word en dat ik eraan moet gaan denken, om mij terug te trekken."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek