Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Toen, met gebukt hoofd en neerhangende handen, herhaalde ze bij tusschenpoozen, en star voor zich uit blikkend: "Arm ventje! arm ventje!" Liébard stond al zuchtend naar haar te kijken. Mevrouw Aubain beefde wat. Ze stelde Félicité voor, haar zuster in Trouville eens te gaan opzoeken. Félicité antwoordde, met een handbeweging, dat ze daar geen behoefte aan had. Er volgde een stilte.
Nu, dat ventje weet zijn woorden te wikken en te wegen. Gij zijt geen Italiaan? Neen, ik ben een Franschman. Zoodra Garofoli binnengekomen was, waren twee knapen hem genaderd en eerbiedig naast hem blijven staan, totdat hij uitgesproken had. Wat wilden zij van hem? Spoedig zou ik een antwoord ontvangen op deze vraag, die mijn nieuwsgierigheid gaande had gemaakt.
"As jij 't wèl geloof" , redeneerde het ventje, zwaar hinkend in de sneeuw: "dan hei-je ze je belazerd en da's stom genoeg voor zoo'n groote kerel." "Dank-ie wel", grinnikte Eleazar, opgewekt door de frissche brutale geluidjes naast 'm: "maar 'k denk dat 'r nog wel 'n páár dingen in 't leven zijn, die jij èn ik nog nie weten.
'Aan Robinetta! fluisterde Johannes nauwelijks hoorbaar. 'Naar wie verlang je het meest? 'Robinetta! 'Zonder wie denk je niet te kunnen leven? Johannes' lippen bewogen geluidloos: 'Robinetta! 'Nu dan, ventje, grinnikte Pluizer, 'wat verbeeld je je dan, een elf te zijn? Elfen worden niet verliefd op menschenkinderen. 'Maar het was Windekind ... stamelde Johannes in zijn verlegenheid.
Terwijl wij bovenstaande wijsheid stonden op te doen, trok een voorbijgaande groep van drie personen onze bijzondere aandacht. Het waren twee groote, stevig gebouwde mannen, waartusschen een heel klein ventje liep, niet grooter dan een jongentje van vijf jaar, doch met een omvang van een volwassen man. Het was een allerdwaast, ongeproportionneerde verschijning.
Het was of het schor, rochelend geluid met messen door haar hart woelde, en het in duizend kleine stukjes sneed. Oom Frans hield de hand van het ventje in de zijne oogenschijnlijk was hij volmaakt kalm, doch zij zag aan de uitdrukking van zijn oogen, hoe hij leed. En overweldigd door lichamelijk en geestelijk lijden, wierp zij zich plotseling aan zijn borst.
Met verwilderde oogen keek hij rond niet dadelijk beseffend, waar hij was. Moeder stond met een heer voor zijn bed. "Zoo, heb je lekker geslapen, ventje? Ik zou er hem maar een dagje in houden." Het was de dokter, zag hij nu. Hij werd beklopt en beluisterd en moest toen weer gaan liggen. Toen moeder den dokter had uitgelaten en weer bij het bed kwam, vroeg hij, hoe lang hij had geslapen.
Een knap ventje, goed gevormd, deftig in 't zwart, met 'en wit vest.... Maar, van den geheelen persoon zag Barend Flitz in de eerste oogenblikken niets dan zijn "kinderachtige" voeten kleine voeten vond Barend kinderachtig in verlakt lederen schoenen staken.
Eindelijk ging dan het geheele gezelschap het kasteel binnen, maar als het ventje gehoopt had, gelegenheid te hebben uit de botaniseertrommel te ontsnappen, dan had hij het mis. Want de leerling hield hem bij zich, en hij moest meê door alle kamers. 't Werd een langdurige wandeling. De leeraar bleef elk oogenblik staan om iets te verklaren, of de jongelui wat te leeren.
Ik ging bij zijn bedje zitten en vroeg belangstellend, "wat is er ventje? wat scheelt er aan?" "Hè hèe ik geloof, dat mijn maag weer van streek is. Laat u mij nog wat in bed blijven en geef u mij a.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek