Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Hij schoof Marten de bekers van zichzelven en van den vaandrig toe, en zei op gebiedenden toon: »Daar, ga die vullen bij je moeder, maar met wat beter bier, versta je!" »Dat hebben wij niet. Vader spreekt de waarheid," antwoordde Marten, zonder eene hand naar de bekers uit te steken.
Marten kan niet in de Westzijde komen, zonder den Dam te passeeren, en daar móéten zij hem haast wel opmerken..." »O Moeder, laat dat maar aan mij over," viel Marten lachend in. »Ik weet wel een middel om de Westzijde te bereiken zonder den Dam te passeeren, en bovendien kan ik Kees meenemen. Als Wybe Sjoerds of zijn fraaie vaandrig dien zien, zullen ze mij wel met rust laten.
De Duitschers trokken zich terug. De vaandrig liep zelfs wel wat erg hard voor 't mooi. Hij viel met vaandel en al voorover in eene greppel, tot groot vermaak van de Hollanders. "Het Duitsche vaandel valt!" riepen zij lachend. "Dat is een goed voorteeken. Hoera! Leve de Koningin!" "Kijk ze eens loopen!" riep Jan, wiens oogen schitterden van opgewondenheid.
Men heeft mij in het vuur gezien. De oorlog, het kampleven. Dat is vreeselijk, dat maakt iemand dood. Nu ja, maar ge zult nu toch voor den veldtocht onderofficier, en in het volgende jaar vaandrig worden, zei ik.
Doch de lakei treedt binnen, en zij zegt, hoog en bevelend, alsof zij de koningin van Spanje was: "Gelast een vaandrig, kapitein Guido met alle verschuldigde eer buiten de Citadel te geleiden." Haar zijden kleed ruischt en het volgend oogenblik is zij bij de deur van de kamer, doch daar keert zij zich nog eens om, alsof zij slechts noode heengaat.
De dokter, die juist aankwam, nam van zijn helper eenige windsels, een sonde en wat hij verder noodig had, aan; en, zijn mouwen opstroopende, naderde hij den gewonde met een bemoedigend lachje. Wel, hebben ze u ook een gat gemaakt op een heele plek? zeide hij op een nonchalanten, gekscherenden toon. Laat eens kijken! De vaandrig gehoorzaamde.
Ik heb daar tien Duitschers naar de andere wereld gezonden," voegt de knaap er trotsch en blufferig bij. "Diablo! Gij zijt een vechtersbaas," meesmuilt Guy. "'t Had anders niet veel om het lijf! Die Duitsche burger-avonturiers waren lang niet opgewassen tegen ons, Spaansche veteranen," antwoordt de vaandrig.
Toen Kenau bij het voorbijloopen hunne bewonderende blikken opmerkte, knikte zij hen vriendelijk toe. Ook ontmoetten zij den dapperen vaandrig weder, dien zij in den strijd hadden gezien, en van de voorbijgangers vernamen zij, dat het Pieter Dirkz. Hasselaar was, de neef van de beroemde Kenau. Maar, van Anna ontdekten zij geen spoor, en de avond begon reeds te vallen.
De jonge vaandrig wist, dat hij gemeden werd. Waar hij vroeger algemeen kameraden had gekend, waren thans zijn vijanden. Hij was vogelvrij verklaard. 't Gerucht sloop door in de stad Bergen-op-Zoom. De meisjes gingen hem voortaan zonder lach of groet voorbij. Niemand vermoedde, dat hij met zijn vader gesproken had. Hij was te trotsch, om dit te vertellen.
Dat gaf zijn geheele figuur iets afwerends, maar flink streefde hem de vaandrig terzijde. "Vader!" riep hij. De plaatsmajoor matigde zijn rhytmisch-snellen tred niet. "Vader! een verzoek ...." Nog altijd zweeg de Duivel. "Vader! ik verzoek ... om mijn overplaatsing." "Overplaatsing?" gromde de oude militair. "Waarom?" "Omdat ik hier niet op mijn plaats ben." "Niet op je plaats?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek