Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Wij kwamen al voor Herodes zijn deur, Herodes, de koning, kwam zelvers veur. Herodes, die sprak met valscher hart: "Hoe ziet er de jongste van drieën zoo zwart?" "Hij ziet er wel zwart, maar hij is welbekend, "Het is er de Koning van Oriënt." Wij kwamen den hoogen berg opgegaan, Daar zag men de starre stille staan, Ja stille staan.
En ik kwam nogal waarschuwen dat ie nieuwe kousen en schoenen moet hebben, of hij moet met zijn bloote voetjes in de klompjes loopen net als de boerenkinderen, en deer is hij te fesoenlijk veur zou 'k denken." "Ik zal in de kousen en schoenen voorzien, vrouw Jool! Maar 't is nu genoeg, ga uws weegs, ge hadt niet in 't bosch moeten komen als een spion.
Tusschen hemel en aard Staat een lange groene gaard. 't Zijn geene eiken, 't zijn geene esschen, Je zult het niet raden, al waart je met zessen. Ons Lieve Vrouwken van Laken Spreidt een wit laken Op land en zand, Maar niet op den waterkant. Daar staat een juffrouw in de deur, Met een witte schorldoek veur. Hoe meer dat ze staat, Hoe meer dat ze vergaat.
Loat em nog en betjen lêven, Dan zal e wal better wêven; Zet em op 't spiendvat, Sloat em met de panne veur 't gat, Hè, boer, wat plêrt dat". Het hoog-poëtische liefdeleven klinkt bijzonder zuiver door in het bruiloftslied. Oorspronkelijk omvat dit lied zoowel de klacht bij het verlaten van het ouderlijk huis, als het jolige vreugdelied bij het overschrijden van den drempel der nieuwe woning.
Das nou geen gebruuk meer maor ik dagte: Ik bin gezond en wal weer te hoes ekommen bij vrouw en kind en wij zint met oes dreeën regt bliede, laot ik ook aanderen bliede maken. Ik heure niet tot de zoodaonegen, die 't genoegen in zik zölfs kunt verteeren. Dank veur de verwelkomste zee ik en goeijen nagt zamen en ieder, ook Hindrik, zee 't zölfde en gunk waor ie wezen mus.
"Ja!" riep Pallieter, "wa' kan er beter gevonne weurre, veur ni gestoerd te weurre van ij of van Charlot en saam gerust vlam en vuur te zijn, te smilte, te vergaan in malkander! Leven e schip!"
Met deze woorden steeg hij op; doch voor hij wegreed, riep hij mij nog toe: "je meugt wel voorzichtig wezen; want ik hou 't er veur, dat het niet pluis is buiten Naarden: ik heb een paar keeren in 't bosch hooren fluiten; zoodat ik blij was dat ik hier weer op den open weg kwam. Hi Kees! vort pért!"
Ik 'n goa veur hem giene voet uit de wig, zei meneer François uitdagend. Ik euk niet, 'antwoordde 't Barontje. En zij bleven staan.
't Volk slueg in de haande dat 't en aord hadde en ik ook, maor toe eene van die juffers op de rugge van 't peerd gunk liggen, wuerd 't mij al te slim en te onfersoenlik en ik dee de haende veur de ooge maor keek toch tusschen de vingers deur, bij vergis. En wat konden ze, as ter zoo in de haande wuerd ehouwen, mooi niegen.
"'t Es drei man te weinig, we'n zille véúr den negen van den oavend nie gedóan hèn," bromde Dolf, Rozeke's jongste broeder. Allen waren 't met hem eens; het was te weinig, eigenlijk wel vijf, zes man te weinig voor zulk een uitgestrekten vlasgaard als dien van Kneuvels.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek