Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Toen hij dit gedaan had en teruggekeerd was, ontdeden Droll, Bill en de Uncle zich van hun bovenkleeren, en daalde in het kanaal af, waartoe hun een lantaarn meegegeven werd. Het bleek, dat het water hen tot aan de borst reikte. Zij namen de geweren op schouder, en maakte de messen, revolvers, en den zak met kruit en lood om hun hals vast. De lange Gunstick-Uncle ging met de lantaarn vooruit.
"Neen, sir! ik niet. Als ik zoo ieder oogenblik met u ging wedden, zou ik alles, wat ik bij u verdien, kunnen verliezen; en daar is bij den neef van mijn uncle geen denken aan!"
Zoo vernamen de voorzitter Uncle Prudent en zijn secretaris Phil Evans, dat zij van het noordelijk in het zuidelijk halfrond waren overgegaan. Dat passeeren van de linie bracht geen der beproevingen, ceremoniën en feestelijkheden mede, zooals aan boord van vele oorlogs- en koopvaardijschepen gebruikelijk is.
"Vraagt ge wat, Phil Evans?" "Ja, Uncle Prudent, dat vraag ik." "Wel, ik zal hem zeggen, dat hij begonnen is als een onbeschofte kerel en dat hij geëindigd is als een gemeene kerel te handelen." "Juist, Uncle Prudent. Dat zal raak zijn." Phil Evans bemerkte thans, dat de dag aanbrak.
"Je behoeft mij niet te bedanken." "Phil Evans?...." "Uncle Prudent?...." "Hier bestaat geen voorzitter meer van Weldon-Institute!" "En geen secretaris meer van de club!" "Dus geen mededingers meer!" "Juist gezien!" "Gij hebt gelijk." ging Phil Evans voort. "Ik heb altijd gelijk!" bevestigde Uncle Prudent. "Er zijn hier slechts twee mannen aanwezig, die zich wreken willen en wreken zullen...."
Hier echter was het niet de storm, maar de Albatros zelve, die haar door hare onvergelijkelijke snelheid deed ontstaan. Om kort te gaan, de vaart moest verminderd worden, hetgeen aan Uncle Prudent en aan zijn secretaris Phil Evans veroorloofde om hunne hutten te gaan opzoeken.
Hoe kwaad gemutst Uncle Prudent en Phil Evans ook waren, zoo stelden zij toch belang in dit tafereel. De zwaar gewonde walvisch gaf met zijn staart zoo'n slag op het zeeoppervlak, dat het water tot op het voorschip van de Albatros spatte.
En ziedaar, hoe het mogelijk was, dat de voorzitter Uncle Prudent en zijn secretaris Phil Evans dienzelfden avond zitting konden nemen in de vergadering van Weldon-Institute, die toen eene buitengewoon talrijke opkomst harer clubleden telde. Intusschen, nimmer was noch de een noch de ander zoo kalm geweest.
"Dat zouden wij kunnen doen," antwoordde de secretaris Phil Evans. "Hoe zoo?" "Wel door ons tot bij dat schietgat op te hijschen. Dat is waarlijk zoo moeielijk niet." "Daar zegt ge zoo iets!" riep Uncle Prudent opgewonden en opgetogen uit. "Dat zal wel gaan, dunkt mij." "Mij ook!" bevestigde de voorzitter van Weldon-Institute. En zich tot zijn knecht Frycollin wendende: "Kom Fry!" zeide hij.
"Maar dan zijt gij waarlijk een baas, die althans wat schieten betreft, volstrekt niet behoeft onder te doen voor de drie beroemde mannen, die ik u daareven genoemd heb! Vindt gij ook niet, uncle?" De fameuze boonenstaak-oome zette zich nogmaals in postuur, en antwoordde gesticuleerende met zijn beide handen: "Dat schot is raak geweest, Want morsdood is het beest! Mylord kan zich verkneutren..."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek