United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nu weten wy uit de treffende geschiedenis van lange Ceciel, dat Wouter z'n eerste liefde reeds achter den rug had, maar toch trof hem dat gezegde van Emma als iets vreemds. Tot-nog-toe was 'n vrystertje, in zyn meening, 'n meisjen aan wie men griften en ulevellen geeft, en die Betsy scheen verheven boven zulke dingen.

Of denkt ge dat myn huishouden iets minder wel geregeld is, dan het wezen zou als ik voor zeventien jaar myn meisjen in verzen gezegd had dat ik haar trouwen wilde? Gekheid! Ik had dit toch even goed kunnen doen als ieder ander, want verzenmaken is een ambacht, zeker minder moeielyk dan ivoordraaien. Hoe zouden anders de ulevellen met deviezen zoo goedkoop wezen?

't Is waar; de ulevellen en chocolaadjes hadden ons tot medeplichtigen gemaakt. De eenige afwisseling, welke ik mij herinner, dat de voorstellingen van La Haye opleverden, was deze, dat hij als tusschenspel intermède choregraphique zou men het thans noemen twee mooren, nu eens met bekkens, en eene andere reis met waskaarsen, liet dansen.

"Die in 't goudpapier is heel lekker. Daar zit geglaceerde kastanje in. Proef u wel?" "Pas op de golf, Jet!" "Nee, die komt niet zoo ver.... Jij nog, Corrie?" "Zijn d'r nog van die ulevellen?" "Nog een." "Nou zal ik beter oppassen. Hier heb je 't papieretje." "Waarom lach je zoo?" "Nee maar, wat 'n onzin!

Op al die vertoogen heb ik hem steeds geantwoord, dat hij niet weet wat hij zegt: dat ik 25 jaar langer dan hij ondervinding heb van hetgeen aan beschaafde Dames al dan niet behaagt: dat onze Nederlandsche vrouwen, vooral onze Nederlandsche meisjes, er in 't geheel niet op gesteld zijn, beschouwd en behandeld te worden als wezens, die alleen van futiliteiten gediend believen: dat zij even gaarne op zijn tijd smaak vinden in een goed stuk ossevleesch en ingeleide snijboonen, als in taartjes en ulevellen; of, om niet metaphorisch te spreken, dat een historisch, ja ik zou haast zeggen een wijsgeerig vertoog haar nu en dan even welkom is als eene romance of een liefdesverhaaltje.

't Was hem een pure revelatie. 't Mensch "had aanstaande week 'n oom jarig." En ze legde een staatsie-bezoek af by de Pietersen's om te vragen of Wouter een "aardigheidje" wou maken voor die gelegenheid. Ze had er 'n ons ulevellen voor over. Maar, jufvrouw Pieterse, uwe moet hem zeggen dat het godsdienstig moet wezen, en dat m'n oom 'n weduwman is. Ziet u ... dat moet u er in brengen.

En je krygt ulevellen... en als je 'r niet meê terecht kunt, zei de moeder, vraag het dan maar aan Stoffel. Wel zeker, ik zal je telkens zeggen wat rymt, 't is heel makkelyk... Wouter had er wel zin in. Hy ging naar de achterkamer, nam een lei, en schreef er op. Maar mooi was 't niet. Ook kon-i maar niet verder komen dan: Een weduwnaar van God... O God, een weduwnaar...