Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Het luchtschip begon dus langzamerhand voor den wind af te vallen, zooals de zeemans-uitdrukking luidt. Allen waren op het punt, om zich naar het achterschip te begeven, toen Tom Turner een vreemde lucht in den neus kreeg. Dat waren de gassen der lont, thans in de kooilade opgehoopt, die langs de reten van de hut der vluchtelingen ontsnapten.
Driftige stappen weerklonken op het dek van het luchtschip. En bijna terzelfder tijd schoten de electrische stralen der seintoestellen voort, om het eiland over een breeden sector te verlichten. "Daar zijn ze!.... Daar zijn ze!...." riep Tom Turner. De vluchtelingen waren gezien geworden.
Ik vond de tochtjes naar Hampton-Court en naar Kensington-Museum de allerheerlijkste want in Hampton zag ik teekeningen van Rafaël en in het Museum zalen vol schilderijen van Turner, Lawrence, Reynolds, Hogarth, en andere beroemdheden.
Hij zou den ingenieur Robur of den eersten officier Tom Turner gewaarschuwd hebben. Men zou dan nasporingen in het werk gesteld en in die kooilade het gevaarlijke toestel gevonden hebben... Het zou dan nog tijd geweest zijn, om die bewonderenswaardige Albatros en met haar het leven van al de opvarenden te redden.
Den volgenden morgen, den 15den Juni, verliet Phil Evans tegen vijf uren in den morgen zijne hut. Misschien zou hij dien dag den ingenieur Robur ontmoeten. In ieder geval dreef hem zijne nieuwsgierigheid er toe om zich tot den eersten officier Tom Turner te wenden, ten einde te weten, waarom Robur den vorigen dag niet verschenen was.
Te meer dewijl zij erkennen moest dat het ongelijk geheel aan den kant van sir Edward Turner was en dat zoowel haar man als de geheele troep behandeld was op eene manier zooals de ergste vagebonden het elkander niet doen zouden. Maar Cornelia vond dat hun toestand al zorgelijk genoeg was en zij niet noodig hadden dien nog erger te maken.
Alle Cetaceën zijn in de hoogste mate voor beweging geschikt. Zij zijn volslagen meesters in het zwemmen; zij doen dit zonder eenige merkbare inspanning, sommige met een onvergelijkelijke snelheid. Volgens Sir William Turner ontwikkelt een Walvisch van 48 voet lengte en 74 ton gewicht, met een staartvin van 20 voet breedte een arbeidsvermogen van 145 paardekracht, wanneer hij met een snelheid van 12 knoopen, d.i. meer 22 K.M. in 't uur, voortzwemt. Met de krachtige spieren, die de omvangrijke staartvin bewegen, kunnen zij hun ontzaglijk zwaar lichaam betrekkelijk ver boven den waterspiegel opheffen en dus echte luchtsprongen doen. Gewoonlijk bevinden zij zich dicht bij de oppervlakte; misschien dalen zij, alleen wanneer zij gewond worden, naar groote diepten af. De bovenste waterlaag is hun eigenlijk gebied, omdat zij met den kop en een deel van den rug boven water moeten komen om adem te halen. De vervanging van de reeds in 't lichaam aanwezige door versche lucht geschiedt op de volgende wijze: In de eerste plaats blaast de Cetacee die bovengekomen is, met een luid snuivend gedruisch het water, dat in de slechts onvolledig gesloten neusgaten doordrong, met zooveel geweld uit, dat het zich in fijne druppels verdeelt, maar toch nog 5
En dat zou het einde van dat bestaan zijn, een bovennatuurlijk, verheven bestaan! hetwelk die mannen van de Albatros in het leven geroepen hadden. Tegen ongeveer kwartier na een uur trad Tom Turner op Robur toe en sprak: "Master Robur, het komt mij voor dat de bries verflauwt en naar het westen draait."
"Daar in het noorden... daar... nu ziet gij het duidelijk... Dat kan toch geen rots zijn?" "Neen, Tom, aan dien kant is geen wal of geen ondiepte." "Dan moet het een schip, of minstens eene sloep zijn." "Wij zullen zien." Uncle Prudent en Phil Evans waren ook naar het voorschip gekomen en keken opmerkzaam naar het door Tom Turner aangeduide punt.
Uncle Prudent en zijn lotgenoot waren op hunne beurt in hunne roef gebleven, om Robur niet te ontmoeten, die, hetzij alleen, hetzij in gezelschap van zijn eersten officier Tom Turner, met een sigaar in den mond, het dek op en neer wandelde. Slechts de helft der opstuwingsschroeven was in beweging en die waren voldoende om het luchtgevaarte in de lagere luchtlagen zwevende te houden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek