Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Dat was de Jeannette van Nantes, een Fransch vaartuig, hetwelk door zijne equipage was verlaten geworden. "Aoh!" riep Tom Turner. "Aoh!" herhaalde de bemanning der Albatros met een eenstemmig gebrul. Dat moest gehoord worden; want de sloep dobberde slechts op ongeveer tachtig voet onder het luchtschip. Toch kwam er geen antwoord. "Los een geweerschot!" gelastte Robur.
Vandaar gaf hij zijne bevelen tot besturing van het luchtschip. Tom Turner had het stuurrad ter hand genomen. De machinist wijdde zijne volle aandacht aan zijne batterijen, wier zuren gelukkig niets van bevriezen te duchten hadden.
Zoo was hij in staat het luchtschip iedere vereischte wending, zoowel horizontale als verticale, te laten volvoeren. Het was ongeloofelijk met welke snelheid en met welke nauwkeurigheid het gevaarte zijne bevelen gehoorzaamde. Men zou het hebben kunnen aanzien voor een bewerktuigd wezen, waarvan de ingenieur Robur de ziel was. "Een walvisch!... Een walvisch!..." riep Tom Turner andermaal.
Daarna zei Robur, terwijl hij de schouders optrok: "Geef hem een eindje, Tom." Torn Turner begreep die weinige woorden. Frycollin werd uit zijn hut gehaald. Of de neger ook al schreeuwde, alsof hij geslacht werd, daaraan stoorde zich niemand. De manschappen van Tom Turner grepen hem en bonden hem in eene balie, eene soort tobbe, die zij aan het uiteinde van een kabel vastmaakten.
"Goddank!" was de verzuchting, die uit veler borst opwelde. "Goddank!" "Is er niets gebroken of beschadigd aan boord?" vroeg de ingenieur Robur. "Neen," antwoordde Tom Turner, "maar wij hebben daar rondgedraaid als een drijftol. Het zal geraden zijn, aan dat spelletje niet meer mee te doen." Inderdaad, gedurende tien minuten ongeveer had de Albatros in het grootste gevaar verkeerd van te vergaan.
Reeds op de heenreis deed mijn goed gesternte mij kennis maken met den heer #Malcolm Turner#, chef van de douane, die uit respect voor de groote kunstenares haar zeven en twintig koffers ongemoeid liet.
Na Tom Turner, zijn eersten officier, geraadpleegd te hebben, besloot de ingenieur zijne bemanning, die zeer vermoeid was, eenige rust te verleenen, en het verdere gedeelte van hetgeen er te doen overbleef, tot den volgenden morgen uit te stellen.
"Van daar!".... zei Tom Turner, terwijl hij den vinger naar het achterschip uitstrekte. "Van waar?" "Van de achterroef." "Dat meen ik ook." "Ja, van de hut der vluchtelingen." "Zouden die ellendelingen gepoogd hebben brand te stichten?" "O, als het maar brand was!...." riep Robur uit. "Maar, wat dan in Gods naam?" "Trap de deur open, Tom! Trap de deur open!"
"Inderdaad, Tom Turner, en in dat geval zou het niet onmogelijk zijn, dat het op de oppervlakte der zee regende. Maar, om het even; als wij maar boven de regenzone blijven. Wij zullen dan niet in onzen arbeid gehinderd worden." "Als het inderdaad regent, dan zal het slechts een fijne motregen zijn." "Dunkt u?"
Zouden er niet onder mijn vrienden zijn, als Cosmo Lennox, Reggie Turner, Gilbert Burgers, Max en anderen, die mij enkele boeken zouden willen geven? Gij weet wat soort boeken ik wensch: Flaubert, Stevenson, Baudelaire, Maeterlinck, Dumas père, Keats, Marlowe, Chatterton, Coleridge, Anatole France, Gautier, Dante en de geheele Dante-literatuur, Goethe en de Goethe-literatuur, enzoovoort.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek