Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Eerst toen het te laat was, bedacht zij dat de vrouw haar adres niet wist! Nu heb ik mijn brief toch nog weer een paar dagen moeten laten liggen; juist toen ik zoo langzamerhand eens wilde gaan eindigen, kwam de familie thuis en Tieka had mij toen zooveel verhalen te doen, dat ik geen lettertje meer kon schrijven. En nu ... ligt mijn aardig leerlingetje te bed.
Voorloopig bleef zij echter hier; ze had zich zoo aan de kinderen gehecht! Op zekeren dag vond zij in een vergeten hoekje van haar koffer een tijdschriftje, waaruit zij eens met Tieka versjes had zitten lezen en haar oog viel op een rijmelarijtje, waarbij ze toen lachend een kruisje had gezet. "Oh, don't the days seem lank and long, When all goes right and nothing goes wrong?
Zij zeide niet dat Tieka allerminst een kind was, dat van "afstand bewaren" hield, maar zij dacht het wel en haar hart werd warm. "Dan heb ik u nog iets te zeggen. Het zou mij zeer aangenaam wezen u wat stemmiger, wat minder jeugdig en ook wat eleganter gekleed te zien. Voor zoover ik weet, heb ik u nog nooit zwart zien dragen. Mag ik vragen hoe dat komt?"
Wij wilden dien middag een voorstelling geven van Crusoe en Vrijdag bezig met het bouwen van hun tent en wij hadden het dus, zooals van zelf spreekt, bizonder druk! Tieka wou graag Robinson Crusoe wezen en had zich daarvoor zeer potsierlijk uitgedost.
"En dit is nu mijn dochtertje, uwe aanstaande leerling." Met een aardige, bevallige beweging stak het kind Hedwig de hand toe. "Wat ziet u er prettig jong uit!" riep ze. Hedwig lachte. "Ik houd ook nog heel veel van spelletjes," zei ze, "en van vertellen en zingen en pretmaken...." "Tieka moet nu echter ook eens flink aan 't leeren gaan," viel de barones beslist in.
Weer boog Hedwig en luider en dichterbij klonk Tieka's ongeduldig geroep: "Waar is my dear toch?" Hedwig kwam haar op de trap tegen. "Ga je klaar maken, Tieka," zei ze. "Je gaat met je moeder rijden. Heerlijk dat het zulk mooi weer is, he?" Tieka zag haar met groote oogen aan. Hedwig's stem klonk zóó vreemd! "Alleen met mama?" vroeg zij teleurgesteld. "Ja."
En we mogen gewoon in den trein er heen reizen en dan nemen wij ons lunch mee. Ik heb er zóó om gesmeekt en eindelijk mocht het!" "Maar als ik er nu eens heelemaal geen lust in heb," zei Hedwig langzaam om haar te plagen. Even keek Tieka ernstig. Toen lachte zij weer en babbelde opgewonden verder. "En Melrose is zóó mooi!
Later hoorde Hedwig haar aan de barones vragen: "Waarom mag my dear niet mee?" en het antwoord der barones: "Ik weet niet wie je met die dwaze benaming bedoelt. Je moest je die kinderachtigheden afwennen, Tieka, daar wordt je nu te oud voor." Met looden schoenen ging Hedwig naar haar kamer om zich gereed te maken voor hare "boodschappen."
Ik kon tot nu toe niet anders dan haastige brieven schrijven, maar vandaag en morgen is Tieka met hare ouders uit de stad en heb ik dus twee dagen vacantie en ruim tijd voor een langen brief. Ik zal u ook heusch oprecht op al uwe vragen antwoorden, lief, bezorgd moedertje en dus allereerst maar eerlijk bekennen dat ik soms wel erg naar u en Clärchen verlang.
Een schrijftafeltje, dat zij, Hedwig Eiche, gebruiken mocht! Als haar moeder en Clärchen dat eens even konden zien! Zij lichtte snel het gordijn op om het uitzicht te bewonderen en Tieka drukte haar neusje ook tegen de ruiten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek