Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Dus ad 2: Zijn aard was niet uit één stuk gesmeed, maar tweeslachtig: trotsch zoowel als teeder zijn hart, zijn gemoed vrouwelijk en ontembaar, zijn neiging aldoor dobberend tusschen zwakheid en moed, deugd en meegesleept worden. Zoo lag hij levenslang in strijd met zich-zelven en moest zoowel het genot als wijsheid derven.
Ik wilde haar troosten over de trouweloosheid van haar echtgenoot en zond haar ook verschillende brieven, die ze beantwoordde met de mededeeling, dat haar man gewoon was elken avond bij zijn maitresse te soupeeren. Het was duidelijk, wat dat bericht te beteekenen had en ik was 's avonds aan haar venster, waar wij een lang en teeder onderhoud hadden.
Ik groette dadlijk haar in liefde ontstoken En vroeg of 'k haar zou vergezellen mogen. En teeder sprak zij, de oogen half geloken: Heel, héél alleen kwam zij door 't bosch getogen, En: "hoort ge er ooit het lokken van de vooglen, D
En dan in de tweede plaats. Is hier geen oorzaak ook voor zelfaanklacht? Of waar was ooit een vijand, die ons haatte, dien wij door onze woorden, of daden, niet geprikkeld hadden? De wederzijdsche verhoudingen in het leven zijn zoo onuitsprekelijk kiesch en teeder en fijn.
Toen nam de koning een diamanten keten, en hij bond er den reus mee vast aan de pool. Dan riep hij, doch teeder en liefdevol. En uit den hemel daalde een schoone, blonde vrouw. Zij zette zich nevens den koning en zeide tot hem: Sterke man, gij zijt mijn overwinnaar. Hij antwoordde: Hebt gij honger, eet; hebt gij dorst, drink; zijt gij bang, kom bij mij: ik ben uw man.
Zij vestigt een blik vol innige liefde op Van Reelant, terwijl deze met half gefronste wenkbrauwen naar de tafel loopt, en langzaam het overhemd ter zijde legt. Suze kan haar verlangen, om te spreken, niet bedwingen. Zij nadert, en zegt zoo zacht en teeder mogelijk: »Ik stoor je, Arnold! O, wees niet boos! Iets geheel buitengewoons, iets geheel onverwachts noodzaakte mij op dit uur te komen.
dat door de zwarte bladerschimmen kijkt en met haar vaag beweegen komt en wijkt. Ik ga door looverlied en sterreschijn blij en gerust. Ook in mijn kleine brein worden nu teedre liedekens gebooren die 'k liefst mijn teeder lief wou laten hooren. De wind die 't nachtland als een harpe streelt in maatgang met mijn stille liedjens speelt.
"Mevrouw," zei ik tegen Lucinde, "hoe is het mogelijk, dat mijn gezicht u niet treft. Ben ik door mijn tulband en mijn knevel zoo veranderd, dat ge uw zoon Raphaël niet herkent?" Mijn moeder beefde bij die woorden, keek mij goed aan en wij omhelsden elkaar teeder. Ik omhelsde ook het meisje, dat wel even weinig geweten zal hebben, dat ze een broer had, als ik wist, dat ik een zuster bezat.
In den beginne luisterde Mimi kalm, meer verbaasd dan ontroerd, maar langzamerhand sleepte de geestdriftige welsprekendheid, die beurtelings teeder, vroolijk en melancholiek was, ook haar mede.
Voelt ge uw herschepping niet, Of was u ooit op aarde als thands te moê? Mijn hart is als een bodemlooze zee: Bewogen, maar toch kalm, vol diepen vreê. Ja, als ik rond mij zie, mij-zelv' herken, Mijn hart doorvorsch, uw hand zoo teeder druk, Vervult mij zulk een waereld van geluk, Alsof ik zalig in den Hemel ben! Gij zijt het! 'k Moest dan eerst gestorven zijn... Gij zijt het!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek