Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 15 mei 2025


Zou het niet beter zijn een wandeling in den tuin of een tochtje met het bootje te doen om Darja Alexandrowna de oevers te toonen," sloeg Wronsky voor. "Mijn is alles goed," zeide Swijaschsky. "Ik geloof, dat Dolly het liefst een kleine wandeling zou doen en dan misschien nog in de boot?" zeide Anna. Hiertoe werd dan ook besloten.

"Ja, een kostbaar werkje," bevestigde Swijaschsky, maar om niet den schijn van vleierij tegenover Wronsky op zich te laden, voegde hij er dadelijk een afkeurend gezegde bij: "Het verwondert mij slechts, graaf, dat gij, die zooveel voor de gezondheid van het volk doet, zoo onverschillig ten opzichte van de scholen zijt." "C'est devenu tellement commun, les écoles," antwoordde Wronsky.

Hij trof hier en daar oudere en jongere, hem bijna niet meer bekende lieden aan. Daar zaten Swijaschsky en Tscherbatzky, Newadewsky, de oude vorst, Wronsky en Sergej Iwanowitsch. "Hierheen, Lewin!" riep de goedhartige stem van Turowzin, die bij een jong officier zat. Naast hen stonden nog twee onbezette stoelen. Lewin naderde hen verheugd. "Daar zijn nog twee plaatsen voor u en Oblonsky.

Dit alles was bevallig; en zij zelf scheen zich daarvan bewust te zijn en verheugde er zich over. Toen de beide vrouwen in den wagen zaten, overviel haar een zekere beklemdheid. Anna geraakte door den onderzoekenden blik van Dolly in de war en Dolly, omdat zij zich, zooals Swijaschsky opmerkte, schaamde over het oude, vuile rijtuig, waarin Anna met haar was gaan zitten.

Alles te zamen genomen verliep de voortreffelijke maaltijd zeer naar behooren, eenvoudig en vroolijk. Het gezelschap van deze twintig mannen was door Swijaschsky uit de gelijkgezinde liberalen gekozen, die niet alleen den grootsten invloed uitoefenden, maar ook te gelijker tijd geestig en van goede opvoeding waren.

Dan is daar Swijaschsky, de maarschalk van onzen adel, een zeer net mensch, maar hij heeft Alexei noodig; gij begrijpt, nu wij hier op het land zijn gaan wonen, kan Alexei met zijn vermogen een grooten invloed uitoefenen. Dan Tuschkewitsch, ge hebt hem reeds bij Betsy leeren kennen. Nu is hij gepensionneerd en naar ons toegekomen.

Wronsky had aan de verkiezingen deelgenomen, omdat hij zich op het land begon te vervelen en om zijn recht op vrijheid tegenover Anna te doen gelden, maar ook ter wille van Swijaschsky, jegens wien hij zich bij deze gelegenheid, door zijn invloed ter beschikking te stellen, erkentelijk wilde betoonen voor diens bemoeiingen om hem als de tijd daar zou zijn in de Semstwo te doen opnemen, hoofdzakelijk echter om al zijn plichten als landedelman en grondbezitter zoo nauwgezet mogelijk te vervullen.

Anna bemerkte deze uitdrukking in Dolly's gelaat, zij werd verlegen, bloosde, liet haar kleed los en trad er op. Dolly was uit haar wagen geklommen en begroette vorstin Warwara op koelen toon. Ook Swijaschsky was haar bekend.

En ik vrees, dat men bij zulk een menigte zaken overal maar een nul kan zijn. Op hoeveel plaatsen zijt gij in het bestuur, Nikolaï Iwanowitsch?" wendde zij zich tot Swijaschsky: "Mij dunkt wel op meer dan twintig." Anna had schertsend gesproken, maar er klonk toch een zekere bitterheid uit. Dolly, die Anna en Wronsky opmerkzaam gadesloeg, bemerkte dat terstond.

"Ik houd zeer veel van hem en wij zijn zeer goede vrienden," zeide Swijaschsky met een goedhartig lachje, mais pardon, il est un petit peu toqué; zoo b.v. beweert hij ook, dat de vredegerechten en de Semstwo geheel overbodig zijn, en hij wil aan geen van beide deelnemen." "Dat is onze Russische onverschilligheid," zei Wronsky, terwijl hij zich in een fijn glas ijswater schonk.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek