Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
Suzette heeft oogenblikkelijk om moeder gezonden; en nu kom ik, gelukkig en wel, uit de kerk, en daar hoor ik dat de goede juffrouw Noiret misschien nu al dood is; zij is gelaten, zegt vader, en er is geen bloed gekomen, en de dokter heeft haar opgegeven. Wat zal de arme Suzette beginnen?" Zij snikte luid. Ik ging met haar naar het hofje.
Suzette schoof het gordijn half open, en ik zag een mooie oude vrouw in hare kalme ruste. Het heldere zonlicht dat door het venster binnendrong, wierp een schuinschen straal op een aangezicht, dat meer en meer van den doodsnik begon te bekomen. De oogen waren gesloten en ingezonken; eenige weinige grijze haren kwamen onder het mutsjen uit, en glinsterden als zilver in den zonneschijn.
"'t Is wèl," zei juffrouw De Groot, en de Moeder vertrok, om door het gesloten venster heen, met de doove buurvrouw een luid gesprek aan te knoopen over de noodzakelijkheid om juffrouw Noiret af te leggen, en over haar kostelijke sprei. "Wat had de Moeder?" vroeg Suzette, weemoedig opziende, toen zij vertrokken was. "Niets, lieve!" zei juffrouw De Groot: "ik zal voor alles zorgen.
"'k Ben benieuwd hoe dat af zal komen," zei Grietje Van Buren. "Wat menheer breekt mag menheer opeten, niet waar, juffrouw De Groot?" vroeg Bartje Blom, die het goed met mij scheen te meenen. Maar Suzette Noiret en Saartje wezen mij terecht en deden 't mij voor.
"Ik heb van uw ongeluk gehoord, lieve juffrouw Noiret!" begon zij, met een zachte en hartdoordringende stem: "Ik kom eens met u schreien; gij weet dat ik ook geen moeder meer heb." Het valt lichter van eene weldadige ontroering, dan van eene groote en verpletterende smart te weenen. Suzette barstte in tranen uit, en kuste de handen der freule.
Wij spraken ook over den jongeling, dien de vertwijfeling aan eene vereeniging met Suzette naar de West-Indiën dreef. Ik verlangde zijn naam te weten.
Ge waart zoo dikwijls de geduldige aanhoorder van mijne jeremiaden: ge zult het ook wezen van mijn hooglied! Suzette is eene vriendin gaan bezoeken. Daarmee is een goed uur gemoeid. We hebben dus mooi den tijd. Stop eene versche pijp, en hoor toe." Dit gesprek had plaats op eenen winterschen namiddag, in eene gezellige achterkamer, tusschen mijnen vriend Herman Heise en mij.
Gelukkig nog, juffrouw, dat ze je die japon niet of-hebben angerand; dat zou een leelijkerd wezen!" En zij nam Suzette een toegespeld pak af, dat deze nog altijd stijf onder den arm hield, en lei het voorzichtig op een der matten tabouretten.
Hij wilde antwoorden, maar er werd gescheld en zij riep nu: O, daar zullen ze zijn! Zij waren het ook, Amélie met Suzette en Anna. Zij waren lichtjes verbaasd Quaerts te zien. Hij sprak ervan, dat hij mevrouw Van Even een visite had willen maken. Er ontstond een algemeen gesprek.
Ik herstelde het in zijne vroegere gedaante, en stak in mijn portefeuille. Toen Suzette wat bedaard was, deelde zij mij mede, hoe zij sedert eenigen tijd overal door Van der Hoogen vervolgd werd. Hij was immer op haar weg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek