Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Ja zelfs doen de geringheid mijner krachten, die ik mij zeer goed bewust ben, en de mij ingeschapen bedeesdheid, geheel ongeschikt om iets in het openbaar, hoe dan ook, te verrichten, zelfs dien moed mij ontzinken, dien mij de jeugd, stoutmoedig om zich aan alles te wagen, misschien zou geven. Wanneer ik dus overal rondzie, blijft er slechts één ding over, waartoe ik mijn toevlucht kan nemen.
Hij stapte over een sloot, klom over een heg, verwijderde eenige struiken, kwam in een verwaarloosden tuin, ging stoutmoedig eenige schreden voorwaarts, en zag eensklaps aan het einde van den braak liggenden grond, achter hoog kreupelhout, het hol. 't Was een zeer lage, armoedige, kleine, maar nette hut, met een wijnstok langs den voorgevel.
"Dertig jaar? en je bent al grijs! Eer vijftig, zou ik zeggen." Goed! Vijftig jaar ben ik. Maar ben je dat nu wezenlijk? Wie weet? Misschien vijf en veertig! Best. Je bent vijf en veertig. De tweede zoon van het oude dessahoofd, een jonge kerel met een stoutmoedig gezicht, geeft ook dertig op, wat hij waarschijnlijk nog niet is; en voor zijn beroep dat van karrevoerder.
Uw op iedere rustplaats gegrifte naam geleidt den reiziger, die stoutmoedig genoeg is om u te volgen, recht op het doel aan, en in het middelpunt onzer planeet zal hij ook staan, met uwe eigene hand gegrift. Welnu! ook ik zal deze laatste bladzijde van graniet met mijn naam teekenen! Maar dat van nu af deze door u geziene kaap, bij deze door u ontdekte zee, voor altijd kaap Saknussemm heete!"
«Maar ook den nek breken!» zei de molenaar. «En gij ziet er mij juist naar uit, alsof ge den nek nog eens zoudt breken, zoo stoutmoedig als ge zijt!» «O, men valt niet naar beneden, als men het zich maar niet verbeeldt!» zei Rudy.
Prins Maximus was vooruit gereden met zijn tien wapenbroeders, teneinde zoo spoedig mogelijk het heugelijk bericht aan zijn moeder mede te deelen. Toen de voïvode Milosh zag, dat Prins Maximus uit het gezicht was, gaf hij zijn paard de sporen en toen hij bij de bruid en den dever kwam, nam hij stoutmoedig de hand van het edele meisje.
Hij zeide bij zich zelven, dat thans ook zijn dag was gekomen, zijn uur eindelijk had geslagen, dat ook hij, na zijn vader, dapper, onversaagd, stoutmoedig zou zijn, de kogels te gemoet gaan, de bajonetten zijn borst tegenhouden, zijn bloed vergieten, den vijand, den dood zoeken, op zijn beurt strijden, en het slagveld betreden, en dat het slagveld, 't welk hij ging betreden, de straat, en dat de strijd, dien hij aanging, de burgeroorlog was!
Een der leden van het gezelschap verzocht den president het woord, ten einde te vragen of doctor Ferguson niet officieel voorgesteld zou worden. "De doctor stelt zich ter beschikking der vergadering," antwoordde sir Francis Maris. "Laat hem binnenkomen," riep men, "laat hem binnenkomen! Het is goed een zoo buitengewoon stoutmoedig man te zien!"
Zij sprak er met niemand over, maar stelde een "treffende geschiedenis" op, en bracht die stoutmoedig zelve naar den heer Dashwood, den uitgever van "De Wekelijksche Vulkaan". Zij had wel nooit Sartor Resartus gelezen, maar haar vrouwelijk instinct leerde haar, dat kleederen dikwijls grooter invloed uitoefenen dan karakterdeugden of de toovermacht van goede manieren.
Het is waar, dat men al zeer gelukkig moest zijn om den nabob te ontmoeten en daarenboven stoutmoedig genoeg om zich van hem meester te maken. De fakir, blijkbaar de eenige, die niet door de hoop bezield werd de uitgeloofde belooning te winnen, bewoog zich te midden der groepen, bleef tusschenbeiden eens staan om te hooren wat men zeide, als iemand, die er misschien zijn voordeel mede kon doen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek