Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Op slag van tien uren kwam Spelle uit den Valk, gevolgd door zijne twee beulsknechten en door Pieter de Roose. Lansaem en zijne gezellen waren verscholen in de schuur van Samson Boone, een vriend van Michielken. Spelle kon hen niet zien. De vrienden van Michielken hoorden hem zwijmelend voorbijgaan, alsook Pieter de Roose en de beide beulsknechten.
En, met zijnen beker in de hand, sprak hij: Ik drink op de koorde van Spelle! Op zijne koorde! sprak Uilenspiegel. Daarop keerde hij met den baas terug in de gelagkamer, waar eenige Gentsche oude-kleerkoopers zaten te drinken.
Uilenspiegel en Joost Lansaem gingen in eenen hoek zitten en, onder 't drinken, kwamen zij overeen, zonder gehoord te worden, dat Joost bij den parochiepaap zou gaan, die kwaad was op Spelle, den moordenaar van zoovele onschuldige slachtofferen. Daarna zou hij de vrienden gaan vinden.
... Aldus zien wij dat schoon leger, al onze hoop op redding, verzwinden als spoken bij den zonsopgang; maar God is met ons, en als de aarde ons ontsnapt, zullen wij te water voortwerken. Leve de Geus! Badend in tranen, kwam 't meideken zeggen tot Lamme en tot Uilenspiegel: Te Meulestede laat Spelle, voor geld, moordenaars en coquinen ontsnappen. En onschuldigen doet hij ter dood brengen.
God weze mij genadig, zuchtte Spelle; ja, ik herken u; gij zijt het spook van Michielken, den pasteibakker, die onschuldig stierf in zijn bed, ten gevolge van de pijnen der foltering; en de twee bloedige voeten zijn die, aan ieder derwelke ik een gewicht van vijftig pond deed hangen. Ha!
Moest gij het weten, antwoordde hij, dan zoudt gij geenerlei genoegen meer smaken als gij het ziet. Boelkin schudde het hoofd en zei met jammerende stemme: Gij hebt geen vertrouwen in mij. Hoe zoo? sprak Uilenspiegel. Is het integendeel geen groot bewijs van vertrouwen als ik u zeg: "Spelle wordt gehangen?" Met dat woord alleen kunt gij mij doen hangen vóór hem. Inderdaad, antwoordde zij.
Uilenspiegel, die het meideken vergezelschapt had naar Meulestede, kwam in de benedenkamer van het huis van Michielken, en zag daar het konterfeitsel van een meester-pasteibakker. Hij veronderstelde dat dit het portret van den armen doode was. En Boelkin zeide: Dat is mijn rampzalige broeder. Uilenspiegel nam het konterfeitsel en sprak: Spelle wordt gehangen! Hoe zult ge dat doen? vroeg zij.
Met een zware tong, stamelde Spelle hikkend en snikkend: Provoosten! provoosten! die hebben hier op Gods aarde goed leven; komaan, truwanten, die van mijn overschot leeft, ondersteunt mij toch een beetje! Maar, op den steenweg, van den kant van den kouter, hoorde men op eens het gebalk van een ezel en 't geklap eener zweep.
Toe zegt ze eneens, terwijl ze weer aldoor den tuin inkijkt, of d'r wonderwat is te zien: "Houdt je oude moeder soms van lezen? Nou, en òf! Je most d'r de krant zien spelle! zeg ik. Goed zegt ze. "Dan kan je iederen Zaterdag een boek voor d'r komen halen. Maar denk eraan: jij haalt het; niemand anders. Hoe minder vreemden hier om m'n huis sluipen, hoe liever 't me is. Ik hou niet van menschen!"
Spelle, vervolgde de schim van Michielken, zijt gij tot sterven bereid? Tot sterven, neen, antwoordde de provoost, neen, messire Michielken, daar ben ik niet toe bereid, want ik wil vóór God niet verschijnen, beladen met zoo menigvuldige zonden. Herkent gij mij? vroeg het spook.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek