Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
"Waarachtig," zeide hij, terwijl hij zich op zijn linkerborst sloeg, "de snaar is gesprongen; ik moet van de kunst afzien." En daar eenigen tijd achtereen op al zijn pogingen, om te werken, een zelfde teleurstelling volgde, maakte een van die moedeloosheden zich van hem meester, welke het krachtigste zelfvertrouwen doen wankelen en de helderste geesten afstompen.
En wanneer men dan, 's avonds te huis komende, de gehouden gesprekken nog eens nagaat, komt men tot het gewigtige resultaat, dat de Papa van Juffrouw R * heel wel was, maar dat Mama een weinig hoofdpijn had; dat nicht Pauline ook tegenwoordig was, een kostuum aanhad, dat haar niets goed stond; dat Juffrouw S * het al heel warm in de zaal vond; dat zij niet bij Mevrouw V * zou dansen, en wel op de lezing geweest was, waar zij zich doodelijk verveeld had, omdat daar zoo'n raar publiek was; dat zij volkomen met u instemde, dat het springen van eene snaar voor een obligaatspeler onaangenaam is, en dat men in eene pauze praten kan.
Adelgonde sprak niet, maar sloeg hare oogen naar beneden; de stem des jonkmans had, wel verre van haar te kwetsen, de fijnste snaar harer ziel doen trillen; een ongekend gevoel doortintelde hare aderen, en toen zij, den blik weder opslaande, den jongeling zwijgend in de oogen zag, scheen deze door haar vriendelijk lachje geheel gerustgesteld: hij plaatste zich aan hare zijde, en vervolgde nu, door dat zelfde lachje aangemoedigd, terwijl zijne rechterhand met de fraaie halsketen die op zijne borst hing, doelloos speelde: "O Adelgonde! verschoon mij, dat ik u zoo ongevraagd bij dien schoonen naam durf noemen? uw eerste aanblik vervulde mij met duizend zoete droomen.
Die wollen band is geen ijdel sieraad: want zonder deze bedekking zou de kunstenaar groot gevaar loopen, zijne vingers te verbrijzelen, wanneer hij, in heilige geestdrift ontstoken, in den blinde op de snaar loshamert, en aan zijn instrument tonen ontlokt, niet minder welluidend dan die van een tamboerijn.
Cassy had dus, met vrouwelijken tact, de eenige snaar geraakt die nog trillen kon. "Welnu, ik zal het laten bij wat hij gekregen heeft," zeide Legree; "maar hij moet mij vergiffenis vragen en betere manieren beloven." "Dat zal hij niet willen doen," zeide Cassy. "Niet willen?" "Neen." "Ik zou wel eens willen weten waarom, Juffertje," zeide Legree met diepe minachting.
"Ik zou die snaar maar niet aanroeren," zeide mijn moeder, het hoofd schuddende: "ik vrees, dat de Heer Blaek al wel uit zichzelven de opmerking zal maken, dat die liefde al vrij spoedig is opgekomen."
«De mijne zijt gij!» klonk het in de diepte; «de mijne zijt gij!» klonk het in de hoogte. Wat is het heerlijk van liefde tot liefde, van de aarde naar den hemel te vliegen. Er sprong een snaar, er klonk een rouwtoon, de ijskus des doods overwon het vergankelijke; het voorspel eindigde, opdat het levensdrama zou kunnen beginnen, de wanklanken losten zich in de schoonste harmonie op.
Van Bavik maakt eenigermate ontsteld zijne excuses tot den gastheer, dat hij misschien een pijnlijke snaar heeft aangeroerd, dat misschien lieve betrekkingen vroeger dit land verlieten of wel.......... Maar de gastheer verzekert, dat het niets dan een gevolg van de warmte is, en schudt den zanger met verrukking de hand, en betuigt, dat hij in stad alweer de groote koopstad nooit zóó iets gehoord heeft, en dat nog wel in 't Hollandsch!
Het was een gevoel, dat hij ook vroeger bij zijne moeder had ontwaard; maar in zijn binnenste was geene snaar, die daarmede in overeenstemming trilde. Na dien tijd verminderde Eva snel. Er was geen twijfel meer aan den afloop; de teederste hoop kon zich niet meer verblinden. Hare fraaie kamer werd nu geheel en al een ziekenvertrek, en Ophelia nam nacht en dag den post van oppasster waar.
De enkele woorden, die Basils vriend tot hem gezegd had, woorden, bij toeval geuit, grillige paradoxen ze hadden eene geheime snaar geraakt, die nooit te voren beroerd was geworden ... Muziek had dien zelfden invloed op hem. Muziek had reeds dikwijls hem zóó getroffen. Maar muziek kon niet spreken. Ze schept niet een nieuwe wereld, maar een nieuwe chaos in ons. Maar woorden! Woorden!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek