United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Doch hij lag daar koud en bleek neder, zonder een teeken van leven te geven hij, de arme lijder wiens smarten nu geleden waren. Langzamerhand verdiepte hij zich zoozeer in deze sombere gedachten, dat hij een brok in zijn keel voelde en nauwelijks kon slikken. En zijne oogen zwommen in een stroom van water, die bij elken snik overvloeide en langs zijn neus naar beneden druppelde.
Ik voel mij door blikken omringd.... Ze kijken stellig door het sleutelgat, door het venster en glinsteren, om mij te dwingen, die dingen daar in te slikken. Ik tracht mij te onderwerpen; maar ik stik bijna en bepaal er mij toe den biefstuk te eten, het gekookte vleesch en 't brood, die alle redelijk smaken. De avond gaat om met langzamen tred.
Onbedriegelijke kenteekeningen van de ziekte zijn voorts, dat de stem van het dier verandert, dat het blaffen in een rauw, heesch gehuil overgaat, dat zijn eetlust vermindert, dat hij niet dan met moeite slikken kan, dat hij kwijlt, dat de oogopslag zijn helderheid verliest, dat hij graag en dikwijls wegloopt, oneetbare voorwerpen belekt of verslindt, en, als de ziekte erger wordt, om zich heen hapt, en zonder aanleiding bijt.
Elders luidt het: Hup, paardje, meulen, De koster zit op 't veulen, Pastoor zit op de bonte koe, Die rijden naar de meulen toe, Om een zakje haver, Wat zal dat paardje draven, Om een zakje mikken, Wat zal dat paardje slikken, Ja, ja, paardje, draf, Morgen is het Zondag.
Aanstonds schoot een hond, van zonderlinge gestalte, toe, om deze kruimels op te happen; maar het brood begon zich in den muil van het dier te bewegen, zoodat hij het niet door kon slikken. Die hond nu was niemand anders dan de duivel in eigen persoon.
Elsje knikte maar eens. Zij had wel "ja tante" willen zeggen, maar ze durfde niet te spreken. Zij had nog steeds dat rare, benauwde gevoel in de keel, net of ze niet goed slikken kon en net of ze zou moeten schreien, als ze probeerde iets te zeggen. Daarbij was er nog een dame in den waggon, die haar nog minder op haar gemak maakte dan ze reeds was.
"Wijn en water!" zei een der matrozen. "Ja," antwoordde kapitein Hull, "maar water dat men niet drinken en wijn dien men niet slikken kan! Kom jongens, geen gepraat meer en flink doorgezet!" De door den bootsman bestuurde sloep, gleed zonder geruisch over de oppervlakte van het vetachtige water, alsof zij over een laag olie heenvoer.
Zy had hem met minder moeite, want Wouter was jonger, en bovendien onevenredig kinderlyker haar "ivoren toren en geestelyke vaten" ingegeven, nu zou 't hem weldra gelukt zyn haar 't zonnestelsel te doen slikken. Maar de arme jongen wist dit niet.
Die van den stam der Coromantyn-Negers, geven zig voornamelyk aan deeze daad van wanhoop over. Het gebeurt dikwils, dat zy, by de uitvoering der straf, hun hoofd agter over gooijen, om hunne tong in te slikken, hetgeen hen oogenblikkelyk doet versmooren; en zy vallen dood voor de voeten hunner meesters neder.
Toch zijn tamme Hokko's niet bij iedereen gewild: zij zijn vervelend van aard en toonen eenige onhebbelijkheden; zoo slikken zij allerlei glinsterende voorwerpen, b.v. gouden knoopen, door en bederven deze door de sterke drukking van de spieren van hun maagwand. Het is moeielijk de Hokko's bij ons in 't leven te houden.
Woord Van De Dag