Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 28 juni 2025


Wij allen weten ook, dat uwe gemalin rein en onschuldig is, wilt gij dan nog sterker bewijs dan dat van de onlangs doorstane vuurproef? Bedwing toch uw wantrouwen, Sire, het voert u op dwaalwegen en doet uwe wijsheid geen eer aan!" Beschaamd hoorde de koning deze woorden aan en wendde zich af, overtuigd, dat Heer Dinas inderdaad waarheid had gesproken.

Zijn afscheidswoord, of, beter gezegd, het laatste, wat hij mij toevoegde, herinnert aan het geval van dien man, die blufte, dat de koning hem eens aangesproken had, en toen men hem vroeg, wat sire dan wel gezegd had, antwoordde: »Hij gelastte mij om uit den weg te gaan." Ongeveer even vriendelijk ging het met den admiraal. Pompeï en ik stonden op de kampanje.

"Op mijn woord, Sire, mijn tijd is nog niet gekomen; het tweegevecht met zulk een gevaarlijk tegenstander als Moussa durf ik nog niet aan!" Dus bleef Marko nog een maand in de Nieuwe Herberg, etende, drinkende en rustende, totdat hij zich wat sterker voelde. Daarna vroeg hij weer om een droog stuk van een mispelboom.

Zorg maar dat ge mij niet in die goede verwachting bedriegt! Ik kende, vervolgde hij tot Feizi, uw beschermeling al een weinig; wij hebben elkander reeds vóór eenige dagen ontmoet, hoewel hij toen niet raadde wie ik was. Had ik dat geweten, Sire! sprak Siddha eerbiedig, ik had daarom met geen meer ontzag tot Uwe Majesteit op kunnen zien dan ik toch reeds tot den mij onbekende deed.

"Misschien korter dan U denkt, Sire," zei Li. "Ja, ik heb zulke goede verwachtingen van den uitslag mijner pogingen, dat het is alsof ik de juweelen daar reeds weer op den boden van het kistje zie liggen." Toen Li in Longmanstreet teruggekeerd was, riep hij zijn getrouwen bijeen.

Nooit zijn onze geldmiddelen in een slechtere staat geweest, Mijnheer De Marigny kan u dit bewijzen." Enguerrand de Marigny kwam op deze woorden voor de Koning: "Sire, het is mij onmogelijk," sprak hij, "de soldeniers langer te betalen. Het volk wil de lasten niet meer opbrengen.

Zoo is het, Sire! antwoordde Abdal Kadir, althans ik heb gemeend dat hij zich daartoe wel eens door geloofsijver kon laten verleiden; maar ik zeg nog volstrekt niet dat het reeds het geval is.

Waar kan ik u hebben gezien?" "Sire. Ik heb de eer gehad u eens op een nacht met den graaf de Lemos te begeleiden naar...." "Ah! Ik herinner het mij; gij waart de secretaris van den hertog de Lerme en uw naam is, als ik mij niet bedrieg, Santillano. Ik heb niet vergeten, dat ge mij bij die gelegenheid diensten hebt bewezen en dat ge daarvoor slecht zijt beloond geworden.

Wenden alzoo de ondergeteekenden zich tot Uwe Majesteit met het verzoek, Sire! Dat het Haar moge behagen gepaste maatregelen te nemen om de vrijwording der slaven in 's Lands Overzeesche Bezittingen tot stand te brengen. Hetwelk doende enz.

Doch toen hij ten antwoord ontving, dat er geen hoop meer voor hem bestond kreeg hij oogenblikkelijk zijne kalmte terug. Hij bracht den nacht in het gezelschap van den geestelijke door en ontving uit diens handen het avondmaal. Tot zijn laatsten ademtocht betoonde hij zich een oprecht katholiek, gelijk hij steeds geweest was. Tegen den morgen schreef hij den volgenden brief aan den koning: "Sire!

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek