Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Hij meende, dat niets anders overbleef, dan op den opgang der maan te wachten en dan verder te gaan, want het dorp, waar de tenten opgeslagen waren, kon niet ver meer af zijn. Het was afnemende maan, voorbij laatste kwartier, en dus konden er nog eenige uren verloopen, eer de smalle sikkel verschijnen zou, om 't onbekende land gebrekkig te verlichten.
Hij schreeuwde zóó hard, dat de voorbijgangers op den weg bleven staan. Maar Jan en Karel waren niet van plan hun sikkel in den steek te laten. Zij spanden al hunne krachten in. Ha, daar stak iets boven water uit. Jan bukte zich, en pakte het beet. "Een ketel!" riep hij uit. "En daar zit er nog een aan vast. Een pot! Help Karel, hier zijn, geloof ik, de gestolen voorwerpen uit de tenten..."
Zij brachten de sikkels in het water, en op 't volgende oogenblik spartelden twee palinkjes op het ijs. Jan wierp er een van in het emmertje, maar Karel was niet te bewegen, den tweeden aan te grijpen. Jan moest er om lachen. "Help, help, hier is er een," schreeuwde Karel, die moeite had om het beest met zijn sikkel van de bijt weg te houden. 't Beest wilde met alle geweld weer in 't water.
Een jongen stapte naar voren, en zei ja. Ik nam mijn tafeltje en zeide: Op wien woudt gij wedden? Op Ben-Hur, den Jood, antwoordde hij. Toen zeide ik: Om hoeveel zullen wij wedden? Hij antwoordde ... hahaha! O, Messala, ik moest zóó lachen, 't was zoo gek, hahaha! Messala keek Cecilius vragend aan, en deze zeide: een sikkel; welke mededeeling een luid en algemeen gelach veroorzaakte.
Met een sikkel, die aan een langen stok bevestigd is, kun-je ze gemakkelijk uit het water op het ijs wippen. Dat vereischt alleen maar wat behendigheid." "Zwemmen ze dan niet weg?" vroeg Karel. "Neen jongens," zei Dik. "Of het van de koû komt, of van wat anders, dat weet ik niet, maar zij zijn bij sterk ijs min of meer suf. Je kunt ze dan vrij gemakkelijk vangen."
Ontsteld en ontdaan als ik was, kon ik niet nalaten met die bedenkingen voort te gaan, toen een van de maaiers, door de plaats waar ik lag, tot op tien el afstands voorbij te komen, mij vreezen deed dat ik bij den eerstvolgenden stap zou worden doodgetrapt onder zijn voet of in tweeën gesneden door zijn sikkel.
Maar Vaprijsken was vooral de meening toegedaan dat Smul wel degelijk een blauwtje had geloopen; en elk oogenblik haalde hij in zijn uitgelaten, wraaklustige pret, steeds 't zelfde grapje uit: hij liet zijn sikkel in het koren vallen en sprong eensklaps hinkend en jankend in 't ronde, de beide handen wrijvend aan zijn scheenbeenen, jammerend dat hij ergens tegen aan geloopen had en dat ze heelemaal paars en blauw zagen.
Als ten 7 ure de maaltijd is aangericht, terwijl de kust allengs voor het oog verdween, is niemand meer een vreemde in den kring en als de boot in den stillen, heerlijken avond over de spiegelgladde wateren glijdt, terwijl de sikkel der wassende maan daarover haar tooverlicht giet en van verre het licht van een vuurtoren als een laatste groet uit het vaderland straalt, is de gezelligheid gekomen in de kleine maatschappij, voor eenige dagen binnen de beperkte ruimte van ons stoomschip vereenigd.
De knots van San Cristoval is van zeer hard hout, en heeft den vorm van een sikkel van soms wel 1.50 M. lengte. Het is een geducht wapen in de handen der inboorlingen, en vaak heeft het hun gediend, om Europeanen uit den weg te ruimen. Wie er een slag mee heeft ontvangen staat niet weer op.
Een tegenstelling, een plotselinge overgang, die, hoe dikwijls ook gezien, ons toch altoos zoo verrassen blijft, dat bijna niemand er op verdacht is, als de sikkel ook tot hem komt. Het scheen zoo zoetelijk voort te varen. Zoo ongemerkt scheen zich een nieuw eindweegs aan elk afgelegd eind van den weg vast te knoopen. De voortgang was geleidelijk, zoo gestadig, zoo duurzaam.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek