Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
"De koorts!" zei Sien. Zij betastten haar gezichtje en haar handen, maar voelden die eerder kil; na een tijdje viel zij in een zwaren slaap. De moeder had een luide zucht van verluchting, als zij de wel kreunende, maar toch regelmatig-diepe ademhaling hoorde.
Nou, goed, besliste Ant dien middag, as 't dan werachtig waar was, dat ze der niet tegen kon, dan most die dokter maar gelijk krijgen.... je kon het wurm niet laten krepeeren.... De moeder keek ook Sien aan. Ja, kwam die wat onverschillig, haar 'n zorg hè? maar as 't kneep en weer kneep.... afijn, ze zou wel een stuiver of wat meer kostgeld geven in de week....
Dese Heeren die ik gewoon ben veele van myne ontdekkingen te communiceren, heb ik nevens andere de waaragtige circulatie van het bloet laten sien, soo klaar als of wy de beweginge van het water in een lopende Rivier met onse blote oogen aanschoude.
Dit Octrooi werd reeds door wijlen den Heer J. Meerman in den jare 1807, in den Konst- en Letterbode , aan het licht gebragt. Het oorspronkelijke is op parkement of francyn geschreven en van den volgenden inhoud: »Die Staten Generael der Vereenichde Nederlanden, Allen den ghenen die desen jegenwoordige sullen sien ofte hooren lesen. saluyt.
"Ja...." zei het kind, "de juffrouw vroeg, of u van avond niet eris even an zou kunne komme." Toen knikte de vrouw van voldaan te zijn, en Ant zei: "'t Hei je kranig gedaan, Merie!" "Sprotje, me dotje!" relde Sien; maar de moeder en Ant vonden, dat er nou volstrekt niet geplaagd behoefde te worden, en ze vroegen nog honderd dingen; er kwam geen eind aan.
Boven je stand trouwen gaf niks dan narigheid, zei de moeder.... 't was nog slimmer dan twee gelooven.... 't zou Sien 'r ongeluk worde, dat ze zoo mooi was....; en Sprotje zat maar van ja te knikken.. ja.... ze vond het nog erger dan 'r moeder. Zij praatten ook over de Juffrouw uit de Hanekamp, die nou aldoor nog sukkelde, na haar laatste bevalling.... zeven kinderen ook al....!
"Nou....," zei het meisje op eens, verlegen, "'k mot naar huis, hoor!" "Weet je wat zoo mal is....?" kwam plotseling de jongen met een goedigen grinnik, en als buitengewoon vermaakt over iets potsierlijks, dat hem eensklaps opviel: "Sien is een mooie meid.... en jij ben heelemaal niet mooi, Merie.... God bewaar me, nee, je heb 'r niks van.... en toch lijken je op 'r...."
"En nou sel je sien, 'oe Loutje sijn kaars snuit." Bij deze woorden nam Laurens den lichtblaker uit de lantaarn, snoot zijne kaars en draaide zijne lichtbuis, die verschoven was, weder goed; bij welke gelegenheid hij, om zijn handen vrij te hebben, den blaker op zijn hoofd zette: een tusschenspel, 't welk ons altijd ongemeen vermaakte.
Met dat kannetje melk en 'r pillendoos had het kind thuis heel wat te stellen; wel tienmaal op een dag dronk ze een klein kopje vol, met pillen, zònder pillen... ze sleepte er mee in alle hoekjes van de twee kasten, dat Sien het niet vinden zou....; "net mallemoertje met 'r kuikens" zei Ant.
Nou mot jei.... Siempie ... schobber uytjouwe ... hitste ze naar Sien,... en jei ... leileke neitekles! roepe ... en den.... sèl ikke.... sie je.... sèl ikke je arrestere.... bei Swèrte Jèns haur ... ikke bin peliesies.... Enne ... enne ... jei bin auk peliesies ... haur!... stookte ze Siempie op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek