Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
De messen troffen het bovengedeelte der handen, de handgewrichten, de spieren van den onder-arm, en dezelfde volgorde werd ook bij de beenen gevolgd. Dat alles duurde ongeveer een kwartier, en was het spelende begin van de marteling, die urenlang achtereen duren zou. Old Shatterhand en zijn drie metgezellen hadden het hoofd ter zijde gewend.
Old Shatterhand zette, naar het scheen onwillekeurig, doch met opzet, zijn voeten wat hard op den grond neer. De vloer van den kelder klonk eveneens hol. Waarschijnlijk was dit eilandje in den vorm van een hol gebouw opgemetseld, eer men het meer liet ontstaan, en vervolgens met een voor het water ondoordringbaren aarden- en steenen mantel omringd.
De jagers hadden gedacht, dat zij hen in hun midden nemen en zeer streng bewaken zouden. Nu was echter aan te nemen, dat de Groote Wolf geen wantrouwen koesterde, maar aan de belofte van Old Shatterhand ten volle geloof hechtte.
In plaats daarvan hebben zij u vervolgd, om u te vermoorden, en ik twijfel er geen oogenblik aan, dat zij dat ook gedaan zouden hebben, indien zij er slechts gelegenheid toe gehad hadden." "Dat ben ik volkomen met u eens," zei Old Shatterhand; "maar zij hebben er geen gelegenheid toe gevonden, en zij hebben het dus ook niet gedaan." "Well!
Als wij bij dezen beroemden man zijn, hebben wij niets meer te vreezen." Old Shatterhand deed echter alsof hij de hem toegereikte hand niet zag, en antwoordde ijskoud: "Doet u dat inderdaad genoegen? Dan is het jammer, dat ik in uw genoegen niet kan deelen." "Waarom niet, sir?" "Omdat gij beiden lieden zijt, met wie het iemand volstrekt geen genoegen kan doen kennis te maken."
Die Utahs hadden het zeer zeker nog nooit beleefd, dat een blanke, die niet eens in het volle bezit van zijn vrijheid was, op zulk een manier als die Old Shatterhand had omgesprongen met hen en met hun hoofdman. Zij hadden hem immers in hun macht, en toch hadden zij het hart niet om te weigeren wat hij verlangde.
De twee anderen zagen dat, in weerwil van de duisternis, en volgden zijn voorbeeld. De hoofdman stond nog altijd op zijn post. Het oorlogsrumoer kwam nu verreweg uit de verte. "Nu maken dat wij wegkomen," zei Winnetou. "Later zullen er vreugde-vuren aangelegd worden, en dan zal het voor ons te laat zijn." "Nemen wij dien hoofdman mee?" vroeg Old Shatterhand. "Ja.
De riem ging den Roodhuid over de heupen, maar den blanke over de borst. Toevallig en in het voordeel van laatstbedoelde, reikten de einden van de lasso juist zoo ver, dat de hoofdman den strik op de borst van den dikke maken moest. "Nu behoeft gij den riem niet door te snijden, gij hebt eenvoudig den strik open te trekken," zei Old Shatterhand in het Duitsch tegen hem.
Ook zijn manschappen lieten zichtbare teekenen blijken van ver-, of juister gezegd van bewondering. Men hoorde zelfs meer dan één "O!" van verbazing dat over hun lippen kwam. "Ja, Old Shatterhand!" zei deze. "Kent gij dien naam?" "Ja, dien ken ik; en dien kennen wij allen zeer goed. En wilt gij.....gij die man zijn, sir?"
Wij weten dat gijlieden vrienden der roode mannen zijt, en daarom zult gij niet het lot deelen van de andere bleekgezichten, die wij gevangennemen. Die komen terstond aan den martelpaal maar gij zult om uw leven mogen kampen." Hier maakte hij even een pauze, waarvan Old Shatterhand partij trok, om de vraag tot hem te richten: "Met wie? Wij met ons vieren tegen u allen? Goed, het is mij wel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek