Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Honderd sestertiën op den Jood! riep Sanballat tegen de jonge Romeinen, maar hij kreeg geen antwoord. Een talent, vijf talenten, tien talenten, zooveel gij wilt! riep Sanballat uittartend. Kom maar hier, zeide een Romeinsche jonkman. Doe het niet, waarschuwde een vriend. Waarom niet? Omdat Messala zijn grootste snelheid heeft bereikt.
Het zijn slaven, die mij veel hebben gekost, domina. Het zijn slaven, die ik je geschonken heb. Maar die ik heb opgevoed en aan wie geen kosten gespaard zijn. Zij zijn onvergelijkelijk.... Zij zijn éenig. Crispina glimlachte, verteederd. Ik kan u ze niet verhuren voor minder dan driehonderd sestertiën per dag. Het is héel veel, dominus.
En zij barstten in lachen uit en buitelden over elkaâr op den grond. Driehonderd sestertiën! riepen de jongens. Per dag!! En ze keken elkander veel beteekenend aan en riepen: Ze heeft wat over, om ons te zien! Die edele Crispina! En ze knipoogden tegen elkaâr en lachten en buitelden en stompten elkaâr in de ribben.
Ja, men zou zeggen twee appelen van één boom. Welnu, ik zal zijn tunica aandoen, en hem mijne kleeren aantrekken. Dan gaan we samen heen, en gij hebt uwe sestertiën. Thor lachte dat hij schudde. Nog nooit werden tienduizend sestertiën zoo gemakkelijk gewonnen! Een taveerne bij den grooten circus, en dat door een leugen te vertellen zonder een enkelen droppel bloed te vergieten!
Terwijl ik tevens in het contract verzekerd ben voor alle schade, die aan Cecilius en Cecilianus tijdens hun verblijf ten uwent zoû kunnen geschieden en mij, hun eigenaar, nadeel berokkenen. Voor een som van....? Tweehonderd-vijftigduizend sestertiën.... Crispina rees op. Dat is te veel, dominus, zeide zij. Dat is onzinnig.
Ik? fluisterde haar broêr. Ik vrees voor niets.... Ik vrees voor niets.... Geef hem het geld terug.... Het geld! Duizend sestertiën....?? Zij grinnikte, minachtend. Patriciër! spotte zij. Hij verbleekte. Komediantenmeid! schold hij. Die haar kinderen als sláven weg schenkt.... Jij zoû ze verkòcht hebben, als je geweten hadt, dat ze nog hadden geleefd, toèn.... Jij hadt geen rècht....
En look zijne oogen.... En bleef liggen, als een witte bloem.... Van ver was Crispinus genaderd, de lange spiegelgalerij af. Hij naderde langzaam, beducht, dat de knaap dood zoû zijn. Hij dacht aan den dominus, het contract, de tweehonderd-vijftigduizend sestertiën.... Hij roerde het dansertje aan met zijn voet: het bewoog niet.
Zij waren het nu, die het hem voor hielden; bedènk toch eens: driehonderd sestertiën per dag! Hij kon den heelen grex daar voor gedurende een week, twee weken voeden en huisvesten, hùn nog een aardig zakduitje geven en zelfs nog een spaarpenning beleggen bij zijn wisselaar. Het geld spiegelde hun goùd in de oogen.
Dit gedeelte van het programma zag Ben-Hur vluchtig door; maar toen hij aan de beschrijving van den wedren kwam las hij die bedaard en rustig. Zij begon met de mededeeling, dat de liefhebbers een zeldzaam genot wachtte, vermeldde daarna, dat de prijs zou bestaan uit 100,000 sestertiën en een lauwerkrans, en ging toen tot bijzonderheden over.
Ik had liever dacici dan Daciërs, dominus, weet dat wel, grappigde Autronius; die Daciërs zijn alleen maar sterk, maar stèrk zijn ze en jong.... Nou, die eene meid.... Nog geen twintig jaar, dominus, dat verzeker ik je: een flinke deerne; wil je haar niet?? Voor tweehonderd-vijf-en-twintig sestertiën? Uitroeper, roep eens mijn Daciërs uit....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek