Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Jonker Seerp is wat driftig en ruw in zijn uitdrukkingen: dat weet mijn broeder van Lidlum ook: stoor u niet aan zijn woorden: en denk met Salomo, dat wie eenen dwaas antwoordt, dwazer is dan hij zelf. Wij hebben in Friesland ook onze dwazen."
"Ik heb er niets bij te voegen," zeide Aylva, "dan alleen dit, dat, zoo Seerp Van Adeelen zich beleedigd acht, niets hem belet, zich bij den Graaf te beklagen, mits hij dit in zijn eigen naam en niet als Afgevaardigde van Friesland doe."
"Het is wel gezegd!" zeide de Abt van Bloemkamp, terwijl hij met de in ijzer gehulde vuist krachtig op de tafel sloeg: "niemand zal hier te lande in Seerp Van Adeelen een bloodaard zien, omdat hij de zotte gewoonten van vreemde landen niet opvolgt en zijn leven waagt, nu Friesland zijn arm en zijn hoofd behoeft. Al genoeg geredekaveld! Waarom brengt men den verrader niet ter dood!"
Mijn arm en mijn hart behooren voortaan Friesland alleen." "Wèl gesproken!" zeide Adeelen: "en wie anders denken moge, Seerp Van Adeelen houdt u voor een echten Fries." Dit zeggende schudde hij de hand van Reinout en velen der aanwezigen volgden zijn voorbeeld.
Zouden wij van ons besluit terugkeeren om het gereutel van een monnik, die zijne zinnen in een Hollandschen kerker verloren heeft en hier ongeroepen in de vergadering verschijnt?" "Ik kwam hedenmorgen ook ongeroepen tot u, Seerp Van Adeelen!" zeide vader Syard: "en zoo ik niet gekomen was, ware de stad met dezen nacht in handen der Hollanders."
"Nu, misschien wel," zeide de Abt: "althans ware ik Seerp Van Adeelen, ik zou niet langer meer willen wachten: vooral sedert de hofvlinders rondom u zijn komen vliegen.... Ja! die veroorzaken hem, geloof ik, onrust en kwelling genoeg! maar dat had hij kunnen verwachten, toen gij met hem van wal zijt gestoken." "Wat meent gij, Eerwaarde?" vroeg Madzy, hem eenigszins verwonderd aanziende.
"Gij verkiest dus des Graven boeien, welke hij niet eens meer de moeite neemt van te vergulden, boven de vrijheid?" zeide Adeelen. Aylva haalde zuchtend de schouders op: "ik zie, waarde Seerp!" zeide hij: "dat uw ontmoeting van heden u van alle kalmte en bedaardheid heeft ontbloot: en die zijn echter noodig wanneer men een zoo gewichtig onderwerp bepraat: wij zullen dus hier liever afbreken.
"Hoe is het bloodaards!" riep Adeelen: "deinst gij? laat mij met hem begaan: mij de eere, den laatsten man der bende te vellen." Met deze woorden drong hij door de schaar heen, en den vreemden krijger onvoorziens naderende, bracht hij hem een geweldigen slag op het hoofd toe. "Neem dat," zeide hij: "en ga in de hel vertellen dat Seerp van Adeelen er u heenzond."
Seerp Van Adeelen! ik bezweer u! verlaat deze cel en vergeet wie en wat gij gezien hebt." "Wat ik gezien heb? twee verraders, die ik terstond zal doen straffen, zoo mijn woord hier eenig gewicht heeft." "Dat zult gij niet, dolzinnige!" hernam vader Syard, "de naam dezes mans moet u nog een raadsel blijven; doch dit verklaar ik u Willem de Vierde heeft geen grooter vijand dan hem."
Spoedig echter riep de trompet hen weder tot aanval en verdediging op: en hetzelfde schouwspel vertoonde zich eenige reizen achter elkander. "Het is gelukkig voor Seerp Van Adeelen," zeide de Olderman tegen den Abt, "dat de Graaf zijne uitdaging niet voor zich zelven heeft aangenomen; want de naam van den besten Ridder van Duitschen lande is hem niet tevergeefs gegeven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek