Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
Wat het nog vreeselijker moet gemaakt hebben, was, dat hij geen vaag idee had of het beest, hetwelk hem aanviel, wel een áárdsch beest was. Hij herkende het niet als een rat, doordat het zoo groot was. Zijn paard sprong opzij toen het wezen naast hem op den weg neerkwam. Het smalle laantje was plotseling vol gerucht door het klappen van de zweep en den schreeuw dien de dokter gaf.
Met hem waren nog enige der stoutsten toegesneld, en de Fransen werden nog tegengehouden, totdat er nieuwe vijanden door de Neerlander gedrongen zijnde, de anderen kwamen helpen. De onversaagdheid der Vlaamse ridders kon de Fransen in hun loop niet tegenhouden. De schreeuw "Vlaanderen de Leeuw!" werd door een andere vervangen, nu waren het de Fransen die riepen "Noël! Noël! Vooruit!
De goede Deodaat dacht weinig, dat hij op hetzelfde oogenblik, waarin hij dit manmoedig besluit gevormd had, er weder stond af te wijken: maar een onvoorziene omstandigheid noodzaakte hem daartoe, en op eens met een schreeuw opspringende, liep hij gezwind als een hert tusschen de meertjes door naar den duinkant toe.
De drie gebroeders kregen vaak en besloten zich ter ruste te leggen. Nauwelijks echter hadden zij den slaap gevat, of Barbicane maakte de anderen wakker met een luiden schreeuw; »Ik heb het gevonden! Ik heb het gevonden!" »Wat?" riep Michel Ardan, het hoofd opheffende. »Hoe het komt dat wij het stuk niet hebben hooren afgaan." »En dat is?" vroeg Nicholl.
Van Reelant hing er jas en vest aan een kapstok en opende zijne linnenkast, om een fraai gestreken overhemd en eene witte das te kiezen. Weldra klaar, keert hij naar zijne studeerkamer terug. Met een rauwen schreeuw, plotseling hem ontsnapt, blijft hij staan.... Vlak tegenover hem .... verschijnt Suze. Hare oogen schitterden van eene buitengewone aandoening.
Zoodra hij hen zag, zeide hij klagend: Wee mij, mijn vrienden, het varken is mij ontroofd. Bruno sprak zachtjes: Het is een wonder, dat gij één keer wijs zijt geweest. Wee mij, riep Calandrino, want wat ik zeg, is waar. Vertel dit maar, sprak Bruno, en schreeuw het zoo hard, dat het schijnt, dat het zoo is gebeurd.
Tegen de avond op het ogenblik dat zij met hun spaden naar de hutten gingen, rees de schreeuw "Vlaanderen de Leeuw!" opnieuw boven de muren van Kortrijk, iedereen liep terug naar de verschansing om te zien wat er te doen was. Zodra zij hun ogen buiten de legerplaats gewend hadden, antwoordden zij met luider en blijder kreten op de roep der Kortrijkers.
Ze spitten zoo hard ze konden, om te zien wat ze nog meer zouden vinden, en schertsten er samen over, dat ze nog wel goud en zilver zouden opgraven. Toen ze nog een paar el dieper waren gekomen vonden ze weer zeezand, en daaronder een nieuw soort klei. Zoodra Jan die zag, gaf hij een schreeuw, boog zich neer, en nam er wat van op, dat hij tusschen de vingers kneep. Eindelijk proefde hij het ook.
Zodra men in Vlaanderen vernomen had dat er een Frans leger gevormd werd, liep de schreeuw "Te wapen! te wapen!" door het ganse land, nooit zag men zulke geestdrift, uit alle steden, uit de minste dorpen kwamen grote hopen volks met allerlei wapens toegelopen, men ging al zingend en vol vreugde naar de vijand, in dier voege dat Jan van Namen, vrezende dat de levensmiddelen zouden ontbreken, er een groot getal terugzenden moest.
«Olé!" lachte de mottige meid, die met de handen plat tusschen de knieën gedrukt, voorovergebogen als een kat die springen gaat, het waggelende schepsel naoogde. «Madre," schreeuwde ze, «mire madre!" Olé is een schreeuw van goedkeuring bij de Spaansche dansen en zangen in gebruik. Kijk, moeder, kijk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek