Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Men zou kunnen meenen, dat de Duiven door dergelijke jachtbedrijven weldra uitgeroeid zullen zijn. "Door jarenlange waarnemingen," zegt Audubon, "ben ik tot de overtuiging gekomen, dat haar aantal alleen door het ontginnen der bosschen vermindert." Voorheen waren zij zelfs in de oostelijke kuststaten veelvuldig. In het jaar 1885 kwamen in New-York schoeners aan, die met Trekduiven beladen waren; deze werden voor 1 cent Amerikaansch geld (f
Bovendien hadden zij zulke machtige duvel-duvels in hun bezit geweren die heel snel en veel keeren achtereen schoten, dingen van ijzer en koper die de schoeners deden varen wanneer er geen wind was, en kisten die praatten en lachten juist zooals menschen praatten en lachten.
En al de vrouwen en kinderen hieven een groot geklaag aan om water, zoodat een tijd lang niemand zich verstaanbaar kon maken. Toen werd onze straf ons medegedeeld. We moesten de drie schoeners vullen met kopra en tripang.
De drie mannen kwamen naar buiten, en konden nog juist zien hoe de twee schoeners haastig door den wind gingen en uit de wal staken, grootzeilen en buitenkluivers met een vaartje strijkend onder den druk van de bui die hen ver deed overhellen op het wit-schuimende water. Toen werden ze uitgewischt door den regen. "Ze zullen wel terugkomen als het voorbij is", zei Toriki.
De dorpsbewoners zouden wel met hem afgerekend hebben, hadden zij zich de les van de drie schoeners niet herinnerd. En niettegenstaande dat zouden zij toch met hem afgerekend hebben, als er een oerwoud was geweest om in te vluchten.
En de geweren hielden niet op met spreken. Wij vluchtten weg in wanorde, zooals de vliegende visschen voor de bonito, en zóó talrijk waren we dat we bij duizenden ontsnapten, ieder op zijn eigen manier, naar de eilanden aan den rand van de atol. "En daarna joegen de schoeners ons voortdurend de lagune op en neer. In den nacht gleden we hun voorbij.
Zij hadden 't zoo druk met naar de Harpij en het konvooi te kijken, dat ze een tijd lang geheel en al vergaten op de loefzijde te letten. Eindelijk wendde Mesty de oogen dien kant uit. "Te deksel! ik heb toch wel goed gezien gisterennacht; kijk maar, Massa Rustig een brik en twee schoeners die zijn ons. We zullen vannacht goeden buit maken."
Het was mijn bedoeling hem over te halen om iets uit te geven van het geld dat rechtens het zijne was, en ik had van deze reis een record willen maken in het uitgeven van kolossale sommen. Ik zeg met een van onze schoeners, ofschoon ze in dien tijd volgens de wet aan mij toebehoorden. Ik heb lang met hem moeten kibbelen vóórdat hij mijn compagnon wilde worden.
En al zijn broeders hadden gezegd dat ze ons zouden komen straffen, en daar waren ze nu op de drie schoeners, en onze drie dorpen waren weggeveegd. "En wat moesten wij doen? We lagen midden in de lagune, en in den morgen kwamen de twee schoeners van te loevert op ons af zeilen. De passaatwind blies krachtig, en ze liepen de kano's bij twintigtallen in den grond.
En het is juist deze strooming die dien naam mee op zijn geweten heeft." "Ik heb 's gepraat met een varensgezel in Sydney", zei mijnheer Konig. "Hij had lang gehandeld in de Paoemoetoe's. Hij vertelde me dat verzekering daar achttien procent was. Is dat zoo?" McCoy glimlachte en knikte. "Als ze nog verzekeren", vulde hij aan. "De reeders schrijven ieder jaar twintig procent op hun schoeners af."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek