United States or Bahamas ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dat hadden zij, de mannen van '80, in Schiller volkomen genegeerd. En zoodra ik vol ging houden, dat dit algemeen-menschelijke niet mocht worden losgelaten, vond ik Kloos tegenover me. Mijn eerste verzet tegen Kloos begon: toen hij de expressie "een goed mensch" uit de taal wou schrappen." "Nu komt er een onnoozele vraag: Wilt u dan alle tendenz-literatuur als kunst laten gelden?"
Ook hield hij zich onledig met het lezen van eene biografie van Schiller. Teruggekeerd van een kort reisje naar Chasaf-Joert schreef hij in zijn dagboek: "Alle gebeden die ik vroeger tot God richtte heb ik vervangen door het eene 'Onze Vader. Alles wat ik Hem wil vragen wordt het waardigst uitgedrukt door de woorden: 'Heer, Uw wil geschiede, zooals in den hemel alzoo ook op aarde."
Wie op Vlaamsch-spreken werd betrapt moest een stuk hout dragen, een "signum", totdat een andere makker werd betrapt, alles berustte op verklikkerij en dan mocht hij hem het "signum" overgeven. Op zulk een terrein moest men zich voelen als de jonge Schiller, dwepen met den vrijheidsgeest der voorouders, zich zelf opwinden met beelden uit het verleden.
Hij leerde altijd even goed, maakte heel gemakkelijk gedichten en heel goede vertalingen van de werken van Schiller, hoewel hij er niet veel aan deed. Hij dacht steeds bij zijn werk, en was altijd rustig en ernstig.
"Welnu, indien gij er niet veel mee wint bij hen, dan zult gij er toch groote winst van wegdragen voor u zelve, daar ben ik zeker van. Gij hebt mij zelf gezegd, dat uwe opvoeding verwaarloosd is, niet zóó zeer toch of gij hebt Schiller gelezen." "Die Räuber," viel zij ondeugend in. "Dus niet zijne Macht des Weibes; niet het: "Was die Stille nicht wirkt, wirket die Rauschende nie!"
"Zou het mogelijk zijn? o Hemel!" zuchtte Holstaff, die zeer goed wist dat deze legende eigenlijk op Rolandseck te huis behoorde. Deze zucht dankte dus aan verrukking haren oorsprong. "Wohlan! der Ritter!" riep het meisje. Zij stemde hare guitar, en zong de treurige ballade van Schiller.
Dubois-Reymond wijst er op hoe alléén het levend godsvertrouwen kan troosten onder het leed des levens: »Troost eens een zaal vol kankerlijders met de verzen van Goethe of Schiller« zegt hij. Het is dan ook wel voorgekomen dat godloochenaars door de diepe wegen van lijden en droefheid bekeerd zijn van hunnen dwaalweg.
De geniale en oorspronkelijke Dershawin, de Schiller der Russen, die de beroemde Ode aan God dichtte, is een echt Russisch dichter. Krylow, de Russische Boileau, heeft zijnen landgenooten op zoo klassieke wijze fabelen en verhalen verteld, dat zij bij hen algemeen populair geworden zijn.
Maar Schiller oordeelde dat hem voorloopig nog genoeg stof ter bewerking overbleef, mits hij zijn herinnering maar wilde ontginnen, en complotteerde om hem in Duitschland te houden: wat gelukte.
Wij zullen er niet anders van zeggen, dan dat, had Schiller anderhalve eeuw vroeger geleefd, men zou hebben kunnen denken, dat hij hier de inspiratiën geput had, die hem zijn heerlijk "Lied van de klok" deden schrijven, en dat wij versteld staan, wij, die 't gebruik der stoomwerktuigen kennen, hoe, zonder hun hulp, en met de middelen, die hem ten dienste stonden, Hemoni, in betrekkelijk korten tijd, zoo ontelbaar vele meesterstukken uit zijne gieterij heeft kunnen afleveren.
Woord Van De Dag