Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
De witte dampende chocoladepot, het honingvaatje, het bordje met beschuiten, het broze tasje en 't zilverwerk, 't leuterde er fraai te midden, onder de volle straling der zon. Terwijl Mariëtte zwijgend om de kamer ijverde en alles nog te pas schikte voor verder gebruik, schoof Francine een lagen stoel bij tafel, wierp er een licht kussen op en zette zich te ontbijten.
Weldra hief de Jonkvrouw haar armen omhoog en Robrecht schikte zijn hals boven haar om zich te laten omhelzen, maar dit was het inzicht der maagd niet. Zij bracht haar twee handen op het aangezicht van haar vader en dreef haar vingers strelend over zijn wangen.
Het Groningsche congres van 1893 schikte zich naar deze tactiek en met 47 tegen 40 stemmen besliste het, dat de partij zich uit de politiek zou terugtrekken. In de afdeelingen werd deze beslissing bevestigd met 1300 tegen 900 stemmen en de Sociaal-Democratische Bond begaf zich op een nieuwen weg.
Ik zat aan het rookende vuur en stelde mij tot taak, het vochtige hout zoo economisch mogelijk te verbranden, keek naar het weer, schikte weg van den regen, sliep en floot. Vaak kwamen enkele inboorlingen en zaten met mij om het vuur. Ik maakte gelukkig kennis met een spraakzamen man, die mij wat van de gewoonten van de bewoners kon vertellen.
"Men had het op mijn leven toegelegd," antwoordde de Vicaris; "doch de Heer heeft de plannen van schaamtelooze booswichten verijdeld en schikte mij een helper toe. Over dezen eigenlijk wilde ik den Heer Grootmeester komen onderhouden." "Uw leven was in gevaar!" riepen de aanwezigen uit: "wij bidden u, verhaal ons...."
Hij schikte zich naar de bevatting der beide oude vrouwen, die haar leven bij hem doorbrachten; wanneer hij lachte, was 't de hartelijke lach van den knaap. Magloire noemde hem gaarne Uwe Hoogheid. Op zekeren dag stond hij op van zijn stoel en ging naar zijn bibliotheek een boek halen. Dat boek stond op eene der hoogste planken. Daar de bisschop klein van gestalte was, kon hij er niet bij.
Wat ik ook zeggen wilde... O ja: meester moest de complimenten van vader hebben en dat hij, als 't meester schikte, om één uur eens bij hem zou komen." Scheltings gelaat betrok zichtbaar. Wáárom het betrok? Omdat een bezoek van Willems vader den ouden man nooit welkom kon wezen.
Jozef kreeg zijn batisten zakdoekje uit zijn borstzak en droogde er zoowat haar tranen meê wech. Maar zij keerde zich af, zij snikte stilletjes en bij langere tusschenpoozen; zij ging achter in de kamer zitten, haar zakdoek voor de oogen. Jozef veegde zijn gezicht af, keek naar zijn hoed om, raapte hem op, zette hem op een stoel en schikte zijn zakdoekje in zijn borstzak.
Hij betrok een kleine kamer onder het dak, in het oude huis van de Papenveste en schikte er zijn ijzeren bed en zijn verschilligen schildersboedel. Het was daar een raar leventje.
En Rudy liet zich kussen, maar op zijn gezicht stond te lezen, dat hij zich in het onvermijdelijke, in dit kleine huiselijke lijden schikte. «Wat ben je mooi!» zei de oude vrouw. «Maak mij dat niet wijs!» zei Rudy en lachte, maar het deed hem toch plezier. «Ik zeg het nogmaals!» sprak de oude vrouw, «het geluk loopt je mee!»
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek