Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Bij de laatste woorden, half lachend gesproken, bemerkte Helmond opnieuw dat dit schertsend spreken waarschijnlijk het gevolg van een doorgaans vroolijken aard, en ter geruststelling zijner moeder den patiënt meer moeite kost dan hij weten wilde. Archibald wendde het gelaat naar de binnenzij van het ledikant, en Helmond vernam voor niemand dan hém verstaanbaar de woorden: "Een pleuris hé?
Zij beknorde hem schertsend en haar helder klinkend geluid verschrikte telkens een vogel, die uit het hout wegwiekte. Hij voelde iets in zich vernieuwen en gezond worden, en hij had zijne armen willen openbreiden om de lucht te omhelzen! Dien avond, teruggekomen van hunne wandeling, na het souper, onder een kop koffie, in den tuin van het hôtel, bespraken zij hunne reisplannen.
Daarom, als jij niet bij me was, dan had ik in ieder geval mijn verzen en dus jou." "Je moet mij dat liederenboek geven, hoor!" "Neen." "Je hebt me al je gedachten beloofd " Hij zeide het schertsend, maar zonder dat hij 't zelf wist kwam er een licht weemoedige toon in zijn stem. Dat was voldoende zij had er reeds berouw van.
Jeanne is bij het aanbreken van den dag al uit de veeren en gewapend; als gewoonlijk gaat zij voor alles bij Pasquerel te biecht en hoort de Mis. Men brengt haar een geschenk, een mooie visch, dan zegt zij schertsend: »Bewaar die voor van avond, voor het avondeten, dan breng ik een Godon mee, die er ook zijn deel van zal hebben. Ik kom terug over de Brug.«
En hij had dagen van honger, nachten zonder dak gekend; eene armoede, die Frank, goed doorvoed, glanzend van eene bloedrijke gezondheid, onuithoudbaar voorkwam; en hij sprak er zoo kalm, bijna schertsend over, zonder te klagen, alleen met leedwezen zijne mooie handen bekijkend, die mager waren, paars van jeukenden winter, met bloedige kloven op de knokkels.
Onderweg spraken zij over niets anders dan over "het huis der jonggehuwden," zooals hij schertsend hun toekomstige woning noemde. Zij had reeds veel inkoopen gedaan. Iederen dag wilde zij meer koopen. Nog nooit te voren had zij, als nu, het genot gevoeld van als eenig kind de middelen te hebben, om te kunnen koopen wat zij wenschte. Zij liet haar fantasie den vrijen loop.
"Meneer de alcalde is een ontzagwekkende opmerker!" riep Padre Sibyla op bijzonderen toon. "Dat ben ik zoo gewoon," stamelde de Franciskaan, "ik hou meer van luisteren dan van spreken." "Uw hoogeerwaarde is er altijd op uit, om te winnen en niet te verliezen!" zei de alférez schertsend.
"Zwaar is de muts van den Monomach!" zeide Stipan Arkadiewitsch schertsend tot hem, minder doelende op het gesprek met de vorstin, dan wel op de reden van Lewins opgewondenheid. "Wat kom je van morgen laat, Dolly!" Allen stonden op om Dolly te begroeten.
"Gij hieldt dezen band uws harten voor mij verborgen! Gij hebt mij dus bedrogen?" "Eerst heden ontving ik hare bekentenis." "En om deze liefde van eenen enkelen dag gehoor te geven wilt gij de hoogste belangen uws vaderlands slachtofferen en mijne gelukkige pogingen verijdelen?" gromde de proost bitter schertsend. "Het is eene onbegrijpelijke dwaasheid. Spreken wij er niet langer van.
De geestelijke knikte. "Ik moet hem toch stellig eens zien. Wat zegt Liesje wel van hem?" vroeg hij schertsend aan het jonge meisje. "Niemendal, oom!" antwoordde zij. "Dat is al heel weinig," lachte hij. "Maar a propos, daar schiet mij te binnen, Liesje, dat Army hier geweest is. Ik zag hem, toen hij aankwam; wat is dat een knappe jongen geworden! Hebt gij hem gezien, kleine?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek