United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zijn vrouw scheldt hem uit en hij, toornig geworden, slaat haar en vertelt aan zijn metgezellen, wat zij beter weten dan hij. Toen de geschiedenis van Panfilo geëindigd was, lachten de donna's, evenzeer als zij het nog doen. De koningin droeg Elisa op, dat die zou volgen, welke lachend begon: Bekoorlijke donna's.

"Lieve Hemel," zeide Rodolphe, "verklaar mij toch eens de tegenstelling, die in dit artikel op te merken is. Als je aan draaiorgels geeft, waarom scheldt je dan op die doordraaiers en drankorgels van ouders. En waar was het noodig voor geld voor die Chineesche boerenjongens uit te geven? Als het nu nog boerenjongens op brandewijn geweest waren!"

"Wel ja, 't staat je fraai zoo over je meerderen te spreken! Heb ik geen gelijk gehad toen ik zeî, dat je een wijsneus was?" "Een wijsneus? Je scheldt me altijd uit ook!

Er wordt het spreekt vanzelf in dien tijd ter dege onderscheid gemaakt tusschen ridders en dorpers; zoo wordt bijvoorbeeld een dorper die een ridder slaat of scheldt, zwaarder gestraft dan wanneer hij een anderen dorper te na gekomen is, en het schaken van een meisje uit den aanzienlijken stand zwaarder dan van een arm meisje . Toch was de adel niet een heerschende stand; wel had hij een eere-voorrang.

De overste scheldt mijnheer Droi voor deserteur en maraudeur; de adjudant roept de ordonnansen; de ordonnansen komen van de ééne zijde van de gang haastig en half gekleed aanloopen, alsof iemand in 't water gevallen was, en zij hem wilden naspringen zonder hun pantalon nat te maken; van den anderen kant rukt mamsel Westphalen met het kamermeisje en de keukenmeid aan; zij heeft eene groote stallantaarn in de hand, maar is zeer karig van kleeren voorzien.

"Waarom laat meester me schrijven: soort zoekt soort? Hij scheldt me niet uit, neen, dat doet hij niet; maar het is toch langs het kantje af!" En zoo redeneerde hij al voort, tot hij ten laatste aan den Baviaan dacht. "Dien leelijken vent heb ik uitgescholden, dat is waar, maar hij geleek toch meer op een baviaan dan ik op een varken gelijk!" Wacht, daar stond een emmer met schoon water.

"Schaamt gij u niet?" vroeg de onbekende, hen met geweld van elkander rukkende: "is dit manier van doen tusschen Leidsche jongens onder elkander? Komt! staat spoedig op, en geeft elkaar de hand." "Hij scheldt mij voor Geus uit," bracht Berkheij al hijgende en stotterende uit. "En gij hem voor Papist," zeide de vreemde heer: "dat weten wij al lang.

En wie moet den ezel terug brengen van den Palatinus? Jullie vallen immers veel te veel op, als je samen op een ezel zit, met je gele jasjes! Dan scheldt het volk je maar na of gooit je met vuil. Jullie moeten te voet, begrijp je en je rustig gedragen op straat. Niet altijd links en rechts kijken, als of jullie wat zoeken. Ze beloofden het.

Ney leent een paard, springt er op en plaatst zich, zonder hoed, zonder das, zonder degen, dwars op den weg naar Brussel, Engelschen en Franschen evenzeer tegenhoudende. Hij tracht het leger tot staan te brengen, hij roept, scheldt, houdt de vluchtenden vast. Alles stormt hem voorbij. De soldaten ontwijken hem, roepende: "leve de maarschalk Ney!"

»Gij zijt de verraders!" riep hij met machtige stem, »gij paradehelden en ellendelingen, die de Kaffers gaat wapenen, omdat ge bang zijt voor je eigen kostbare huid! Zijt gij de zonen van Oud-Engeland? Het echte Engeland kent u niet en verafschuwt u, want gij zijt geen zonen maar bastaarden! Ja, brult maar! Het raakt mijn koude kleeren niet! Scheldt gij mij voor lafaard?