Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
Maar vooraleer de schalk hem kon antwoorden, verschenen er twee ridders in de deur. Dezen kwamen glimlachend tot hem, terwijl een hunner hem zeide: "Mher Disdir Vos, wij zijn door den veldheer belast, in afwachting dat hij ons roepe, u gezelschap te houden. Wij nemen de vrijheid ons bij u neder te zetten en, indien het u aangenaam is, met u eenen dronk op de gewichtige onderneming te ledigen."
De schalk meende het met zijn bezwaren lang zoo ernstig niet, want ik wist heel goed dat hij in zijn hart reeds lang een christen was geworden. Om de vermomming te voltooien, zette ik nu den bril op, en sloeg de reisdeken om de schouders, zoo ongeveer als een Mexicaan zijn Serape draagt. Müdschüzat allahi! Wonder Gods! riep Halef uit. Sihdi, gij zijt geheel en al veranderd! Inderdaad?
Jonkver Placida was te huis en wachtte zelfs op mher Robrecht, meende de schalk. Hij leidde den jongen ridder over den neerhof en opende voor hem de deur eener kamer, waar Placida bij het venster was gezeten met hare oude dienstmeid Martha. Op de tafel bemerkte hij met verwondering de dooze die zijne beloftegift bevatte.
Terwijl de zoon van den kooldrager als een schalk opwies, bracht de ziekelijke zoon van den grooten keizer zijne dagen in droefgeestigheid door. Edelvrouwen en heeren zagen hem, door kamers en gangen van 't paleis van Vallodolid, zijn armzalig lichaam op waggelende beentjes voortsleepen, alsof hij moeite had de zwaarte te dragen van zijn groot hoofd, met stekelig blond haar bedekt.
Het was dat echt- hollandsch-mooije, die blanke wangen, waaraan de roos hare schoonste tinten schijnt te hebben geleend, die liefelijke oogjes, wier blaauwe helderheid vrede en vreugde verkondigt, het was de schoonheid, die overwon. "Eene knappe meid!" zei de oudste. "Het arme kind!" zei de jongste. En zij gingen verder, want ge treft naauwelijks één' schalk aan onder tien schreeuwers.
Amijs en amië zijn Lancelot en Guenever. Wij zullen amijs en amië zijn... O Ysabele, maar die oude schalk, Clarioen, die Koning, staat mij bitterlijk in den wege! Zij kuste hem en hij kuste haar, lang. En Gawein, ging Ysabele voort; wil ik ook tot ridder hebben en amijs. Gawein ook, Ysabele?!
Zij stapten met looze treden de St-Jansstraat in, keerden achter den hoek der Ridderstraat, en slopen dan voort door de onpeilbare duisternis tot voor de poort van sher Robrechts Steen. Een hunner liet den ijzeren klopper driemaal met zekere berekende tusschenpoozen nedervallen. Dewijl men daarbinnen nog waakte, kwam schier onmiddellijk een schalk achter de poort staan.
Ik weet zoo goed als gij, dat van een "schalksche boerin" te spreken, even dwaas is als te zeggen: "een geksche boerin", en dat "zij lachte schalks" er evenmin doorkan, als "zij lachte mals"; en daarom had ik de maagd op bladzij 160 ook "schalk" laten omkijken.
Ik had het beest gestolen van den generaal Vandamme, en heb 't opgegeten ... met iemand. Voor die "iemand" ten-hemel voer, zei Tine schalk. Neen, dat is tricheeren: riep Duclari. We moeten weten waarom ge dien kalkoen ... weggenomen hebt. Wèl, omdat ik gebrek leed, en dat was de schuld van den generaal Vandamme die me gesuspendeerd had.
»Je hebt hem zeker van een Engelschman gekocht?" vraagt Lena, terwijl de schalk om haar lippen speelt. »Of van een onvervalschten Transvaalschen Boer," antwoordt Marling lachend. »En hoe maakt het je moeder?" vraagt Lena, doch bij deze vraag verdwijnt de lach op Marling's gelaat. »Moeder is verleden jaar overleden; ik heb aan haar eene trouwe zorgende moeder verloren, Lena."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek