Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
»De Uitlander is gekomen als de gast van den Transvaalschen Boer," antwoordde Lena, »en heeft zich nedergezet aan zijn gastvrijen haard. En nu vind ik het hoogst ongepast en zeer ondankbaar van den gast, dat hij eischen gaat stellen en dreigingen laat hooren, want hij is slechts de gast en niet de heer van het huis."
Dan is er nog een oudere Engelschman, die vele jaren in Zuid-Afrika was, mede streed in dein laatsten Zulu- en Transvaalschen oorlog en nu teruggaat om z'n vrouw te halen, zijn zaken af te wikkelen, vandaar eerst naar Australië te gaan en dan voorgoed naar Engeland terug te keeren.
En thans is hier een stad verrezen met paleizen en kerken; een echte wezenlijke stad met prachtige wijken en smerige achterbuurten. De slanke torens rijzen vol gratie opwaarts, en de koepels der paleizen schitteren in de blauwe, zonnige, Afrikaansche lucht. Op den grond van een Transvaalschen Boer, daar is de stad verrezen.
»Je hebt hem zeker van een Engelschman gekocht?" vraagt Lena, terwijl de schalk om haar lippen speelt. »Of van een onvervalschten Transvaalschen Boer," antwoordt Marling lachend. »En hoe maakt het je moeder?" vraagt Lena, doch bij deze vraag verdwijnt de lach op Marling's gelaat. »Moeder is verleden jaar overleden; ik heb aan haar eene trouwe zorgende moeder verloren, Lena."
»Is het zoover met je gekomen," zeide hij langzaam, »dat het je koud laat, of ons land aan een Transvaalschen Boer of aan den Engelschman toekomt? Die reis van verleden jaar naar Kaapstad heeft je geen goed gedaan waarlijk niet!" »Zijn de Engelschen dan onze vijanden?" wierp Frits in het midden.
Luitenant Harreson reikte aan Frits Jansen zijn karwats, eene uit zwaar buffelleer gevlochten, harde roede, en Frits sprong weer op den rug van het ontembare dier. Een ritmeester naderde de toeschouwers. »Wie is die jonge man?" vraagde hij belangstellend. »De zoon van een Transvaalschen Boer," antwoordde Harreson. »Er zit staal in dien kerel," zeide de ritmeester.
Veertien jaar geleden had hij als koloniaal dienst genomen bij het Engelsche leger, en in den Transvaalschen vrijheidsoorlog was hij bij Lang-Nek zwaar gewond op het slagveld achtergebleven. Doch een barmhartige Samaritaan had hem gevonden, en voorzichtige handen hadden hem opgenomen en zijn wond verbonden.
Hij was voor baas Jansen een tollenaar, een Samaritaan, een heiden, met wien hij geen gemeenschap wilde hebben. Maar dit standpunt van zijn vader vond Frits partijdig, bekrompen en onbarmhartig, en terwijl bij den ouden Jansen de evenaar doorsloeg naar den Transvaalschen kant, sloeg hij bij zijn zoon door naar den Engelschen kant.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek