Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Weldon, terwijl zij een blik naar Dick Sand wierp die alleen door haar begrepen werd, "en als hij het niet is, wie is het dan?" "Wij zullen het spoedig weten, Mevr. Weldon," antwoordde de leerling. Daarna, zich tot Bat, Austin en Hercules wendende: "Wapent u, vrienden, en komt mee!" De negers namen ieder een geweer en een hartsvanger, evenals Dick Sand gedaan had.
Dick Sand en de negers konden zich gemakkelijk in het ruim laten afzakken, na zich door middel van de touwen, die langs de zijde van de Pelgrim hingen op het dek geheschen te hebben. Terwijl Tom, Hercules, Bat en Austin zich bezighielden met alles uit de kombuis te halen wat hun nuttig kon zijn, zoowel spijzen als dranken, drong de leerling in de kerk door.
Neef Benedictus antwoordde dat hij gereed was om te vertrekken en dat hij met pleizier geheel Amerika wilde doorkruisen als men hem onderweg maar liet verzamelen. Mevr. Weldon hield zich daarop bezig, om met behulp van Nan een krachtig maal gereed te maken. Een goede voorzorg alvorens zich op weg te begeven. In dien tijd was Harris, vergezeld van Dick Sand, den hoek der rotsen omgegaan.
"Ja," zei de jeugdige leerling glimlachende, "het spreekwoord: 'de goede scheepsjongens weten een goeden wind te houden, is bij onze zeelieden zeer bekend!" Daarna wendde hij zich tot Tom en de andere negers: "Mijne vrienden," zei hij, "we zullen volbrassen. Doe maar wat ik je zeggen zal." "Tot uw dienst," antwoordde Tom, "tot uw dienst, kapitein Sand."
Deze verschillende goederen waren reeds door hen in zekerheid gebracht, zoodat zij bij den vloed niet door de zee hernomen konden worden. Ook aan zoet water was geen gebrek. Dadelijk had Dick Sand zorg gedragen door Hercules eenige pinten uit de kleine rivier te laten halen.
De schoenerbrik bevond zich weldra nog slechts een mijl van het strand af. Dick Sand merkte toen een soort van kleine baai op waarin hij besloot binnen te loopen; maar vóór haar te bereiken moest hij de lijn van klippen door, waartusschen het moeielijk zou geweest zijn een doortocht te vinden. De branding toonde aan dat het water overal ontbrak.
Men hing de natte zeilen te drogen en spreidde ze daartoe op het waarloos rondhout uit. Ook werd het dek geschrobd. Dick Sand wilde niet dat zijn schip een haven binnenkwam zonder een weinig toilet te hebben gemaakt. Wilde hij de equipage niet te veel vermoeien, dan konden slechts eenige uren per dag aan dit werk besteed worden.
"En dus, Harris," zeide Negoro, "heb je den kleinen troep van kapitein Sand, zooals zij dien leerling van vijftien jaar noemden, niet verder in Angola mee kunnen nemen!" "Neen, kameraad," antwoordde Harris "en 't verwondert me zelfs dat ik ze nog, honderd mijlen ver minstens, van de kust heb kunnen meetronen!
Onder welke omstandigheden nu het dier geleerd heeft ze te onderscheiden, kan ik niet verklaren, maar, nog eens, hij kent ze ongetwijfeld en kijk, hij brengt er zijn poot bij en schijnt ons uit te noodigen ze met hem te lezen." En werkelijk kon men zich niet in het doel van Dingo vergissen. "Zou Samuel Vernon dan alleen geweest zijn, toen hij het kustland van den Congo verliet?" vroeg Dick Sand.
Dick Sand, Austin, Actéon en Bat gingen naar boven terwijl Tom aan het roer bleef, en Hercules op het dek, om dadelijk, als hem de order gegeven werd, de vallen te vieren of los te gooien.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek