United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dick Sand, Austin, Actéon en Bat gingen naar boven terwijl Tom aan het roer bleef, en Hercules op het dek, om dadelijk, als hem de order gegeven werd, de vallen te vieren of los te gooien.

En nog is 't niet genoeg gedaan: Het moest er vrij wat holder gaan; Ten leste neemt de losse kwant En giet ook water metter hand, Juist als Diana voortijds plag, Als zij Acteon bij haar zag: Hij goot het water hier en daar Tot in haar schoon gekreukeld haar, Zoodat, hetgeen eerst geestig stond, Geleek een natten waterhond.

"We zullen beginnen, vrienden," hernam de leerling, "met een waarloos zeil aan te slaan, want ons marszeil is in den storm weggewaaid. 't Zal misschien wel moeilijk zijn, maar 't moet gebeuren." "Dan zal 't ook gebeuren!" antwoordde Actéon. "Kan ik je helpen?" vroeg de kleine Jack. "Ja, Jack," antwoordde de leerling. "Ga jij maar naar 't roer om onzen vriend Bat te helpen sturen."

Weldon en de kleine Jack te paard; daarna Nan en Tom. Achteraan werd de marsch gesloten door Actéon, gewapend met een vierde remmington-geweer en door Herkules met een bijl in den gordel. Dingo liep heen en weer en zooals Dick Sand deed opmerken, altijd als een hond die een spoor zocht.

Boven, van de kade kijken de mannen naar de badenden, zetten groote oogen op en zien niet veel. Intusschen brengen die blanke, onbestemde vormen, afstekend tegen het donkerblauw van den stroom, de poëtische gemoederen aan het werken, en met een beetje verbeelding is het niet moeilijk zich Diana en haar nimfen badend voor te stellen, zonder dat men het lot van Acteon behoeft te duchten.

Uit gebrek aan beter, had de geleerde zich nu tot de negers gewend, die er niets van begrepen. Tom, Actéon, Bat en Austin waren zelfs de lessen ontloopen en de professor had zijn toevlucht genomen tot Hercules, die hem voorkwam wel eenigen aanleg te hebben voor natuurlijke historie.

Na de geweren geladen te hebben, richtten allen zich naar den oever der rivier. Mevr. Weldon, Tom en Actéon bleven bij den ingang der grot, waar de kleine Jack en Nan zich nog bevonden. De zon kwam op.

"Ik ook," voegde de oude Tom er bij, wiens woorden door Bat, Actéon en Austin bevestigd werden. "Viervoetige struisvogels!" riep Harris lachend uit. "Dat zou nog al aardig zijn!" "Ook meenden we," hernam Dick Sand, "dat het giraffen en geen struisvogels waren." "Neen, mijn jonge vriend, neen!" zei Harris.

"'k Dank u, Actéon," antwoordde Dick Sand, "maar ik moet...." "Neen! Laat die goede menschen doen zooals ze willen, waarde Dick!" zei toen Mevr. Weldon. "Ik zal ook de wacht houden!" voegde de kleine Jack er nog bij, wiens oogleden zich reeds sloten. "Ja, ja, Jack jij zult ook de wacht houden!" antwoordde zijn moeder die hem niet wilde tegenspreken.

"Dan zal ik het bijten, mijnheer Jack!" antwoordde Hercules, zijn mond met prachtige tanden gewapend, openend. "Ja, je zult oppassen, Hercules," zei de leerling, "maar je kameraden en ik, we zullen je om beurten aflossen." "Neen, mijnheer Dick," antwoordde Actéon. "Hercules, Bat, Austin en ik, we kunnen dat werk met ons vieren best af, u gaat den geheelen nacht maar gerust slapen."