Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Dit mathematische punt, zonder waarneembare afmetingen, zou als verloren beschouwd zijn, zooals het werkelijk het geval was, in de onmetelijkheid van de Stille Zuidzee! Dick Sand zelf had niet denzelfden indruk als Mevr. Weldon ondervonden. Hij wist dat het land ver verwijderd was en dat honderden mijlen niet voldoende waren om den afstand, die het van hen scheidde, te meten.
"'k geloof niet dat er op een afstand van drie of vier honderd mijlen een stad op deze kust is, die ik het is waar zeer weinig ken." "Ten noorden, ja," antwoordde Dick Sand, "maar ten zuiden?...." "Ten zuiden," hernam de Amerikaan, "zouden we tot Chili de kust moeten afzakken.
"Dat is waar," hernam Dick Sand, "maar 't is geen gemakkelijke taak, somtijds, die geweldige vinvisschen aan te vallen!" "Niet gemakkelijk, niet gemakkelijk!" antwoordde kapitein Hull. "Ze hebben geduchte staarten, die men niet te dicht moet naderen! De sterkste sloep zou aan een goed gerichten slag geen weerstand bieden. Maar het voordeel beloont de moeite!"
Niet omdat deze inboorlingen zoo bijzonder gesteld zijn op deze soort van koraalmuziek, maar omdat zij gaarne jacht maken op de apen, wier vleesch, vooral gekookt, uitmuntend is. Dick Sand en zijn reisgenooten waren zeker niet bekend met deze gewoonten der guériba's, want dan zou het voor hen een reden tot verwondering geweest zijn ze niet te hooren.
Er was dus een ontzaglijke warmtevoorraad in de terreinen opgestapeld, welker ondergrond vochtig bleef. Ook was er niets prachtiger om te aanschouwen dan die opeenvolging van bosschen of liever dat eindelooze woud. Toch had Dick Sand het volgende opgemerkt, namelijk dat men zich in de streek der pampa's bevond. Nu is pampa een woord uit de taal "quichna", dat "vlakte" beteekent.
De zeilen van den Pelgrim werden dadelijk zoo gesteld dat het schip genoegzaam onbeweeglijk bleef, op minder dan een halve kabellengte van het wrak. De boot werd gestreken en dadelijk lieten kapitein Hull, Dick Sand en twee matrozen er zich in zakken. De hond bleef blaffen. Hij trachtte zich aan de verschansing vast te houden, maar viel telkens op het dek terug.
Men kon zich voorstellen hoe trotsch Jack was op het vertrouwen door Dick Sand in hem gesteld. "Nu aan 't werk," hernam deze "en laten we ons zoo min mogelijk blootstellen." De negers gingen door Dick geleid, dadelijk aan hun moeielijken arbeid. Een marszeil aanslaan was voor Tom en zijn kameraden een moeielijke taak.
Hij voer nooit zonder zijn lichten op te hebben, een groen licht aan stuurboordszij, een rood aan bakboordszij, en hierin handelde hij wijs. In die nachten evenwel, die Dick Sand geheel aan het roer doorbracht, maakte zich somtijds een onweerstaanbare neerslachtigheid van hem meester. Zijn hand stuurde dan zuiver instinctmatig. Het was het gevolg eener afgematheid, waarvan hij niets wilde weten.
"'k Heb niemand ontmoet," antwoordde de Amerikaan, "en als uw kok zich alleen in het bosch gewaagd heeft, is er veel kans dat hij verdwaald is. Misschien nemen we hem onderweg wel op?" "Ja.... misschien!" antwoordde Dick Sand. Bij hun terugkomst vonden zij het ontbijt gereed. Het bestond als het maal van den vorigen avond, uit ingemaakte voedingsmiddelen, pekel-vleesch en beschuit.
Deze laag van nevels was zelfs zoo dik, dat men de zon niet meer kon zien en dat het moeilijk zou geweest zijn de plaats waar zij op- en onderging aan te wijzen. Dick Sand begon zich ongerust te maken. Hij verliet het dek niet meer. Hij sliep nauwelijks. Evenwel had hij geestkracht genoeg om zijn angst in het diepst van zijn hart te verbergen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek