United States or Bosnia and Herzegovina ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ondanks de aanbevelingen van den Amerikaan had de leerling vlug zijn geweer aangelegd en op een dezer dieren vuur gegeven. Maar, op het oogenblik dat het schot afging, was het wapen snel door Harris afgewend en Dick Sand had, hoe handig hij ook was, zijn doel gemist. "Geen geweerschoten! geen geweerschoten!" zei de Amerikaan.
Dick Sand zag dadelijk, 't geen ook werkelijk het geval was, dat hij niet een van die Indianen, gewone zwervers der pampa's, voor zich had, maar een van die avonturiers van vreemd bloed, gewoonlijk niet veel bijzonders, die men menigmaal in verafgelegen streken ontmoet.
"Vóór het einde van den overtocht, zult ge goede zeelieden zijn!" "We zullen ons best doen, kapitein Sand," antwoordde Tom. Ook Mevr. Weldon maakte haar compliment aan de goede menschen. Zelfs de kleine Jack kreeg zijn deel in de lofspraak, want hij had aardig meegewerkt. "'k Geloof, jongeheer Jack," zei Hercules glimlachend, "dat u eigenlijk het touw stuk hebt getrokken!
Dick Sand besloot zijn bramsteng te strijken, zijn kluifhout in te voeren en zijn benedenzeilen te bergen, om slechts te varen onder stagfok en gereefd marszeil. Hij riep Tom en de anderen om hem behulpzaam te zijn in dit moeielijk werk, dat ongelukkig niet snel kon verricht worden. En toch, de tijd drong, want de storm barstte reeds met hevigheid los.
Wat de fok en stagfok betreft, die voor den storm hadden ingenomen kunnen worden, deze zeilen werden vrij gemakkelijk bijgezet, niettegenstaande de kracht van den wind. Dienzelfden dag, des morgens tien uur, zeilde de Pelgrim onder fok, marszeil en stagzeil. Dick Sand had het niet voorzichtig geoordeeld meer zeilen bij te zetten.
"Maar de hacienda van San-Felice is aan deze zijde van de Cordilleras gelegen. Onze reis zal dus evenmin nu, als later, eenige wezenlijke moeilijkheid opleveren." "En vreest u niet te verdwalen in de bosschen die u voor 't eerst doortrekt?" vroeg Dick Sand. "Neen, mijn jonge vriend, neen," antwoordde Harris.
Op dit oogenblik betrad Mevr. Weldon, die den kreet door Hercules geuit, gehoord had, het dek, niettegenstaande haar belofte er niet te komen. "Mevrouw!...." riep Dick Sand. Ook Mevr. Weldon, zich niet kunnende doen hooren, beproefde het door den neger aangewezen land te ontdekken, en scheen haar geheele leven in haar oogen te concentreeren.
Dat is voorzichtig, in het geval dat een rukwind onverwacht in de zeilen viel. Maar Dick Sand meende zich van deze voorzorg te kunnen onthouden. De toestand der atmosfeer deed niets noodlottigs voorzien en daarenboven had Dick Sand besloten dezen eersten nacht op het dek door te brengen en het oog over alles te houden.
Deze omstandigheid zou aan de worsteling slechts een vreeselijker karakter mededeelen. De walvisch zou nu den strijd hervatten voor twee. Kapitein Hull keek naar den kant van den Pelgrim. Zijn hand bewoog driftig den staak met de vlag. Wat kon Dick Sand anders doen dan hetgeen hij bij het eerste signaal van den kapitein reeds gedaan had?
"'k Wed dat je net zoo sterk als de wind geweest waart!" "Daar zeg je zoo wat, Jack!" antwoordde Dick Sand lachende. "Als er windstilte is, zullen we Hercules in de zeilen laten blazen!" "Tot je dienst, mijnheer Dick!" antwoordde de brave neger, terwijl hij zijn wangen opblies als een reusachtige Boreas.